„`html
Jamno – Część Koszalina
Jamno, do 1945 roku znane jako Jamund, jest częścią miasta Koszalina, położoną w jego północnej części, około 1,3 km od jeziora Jamno. Teren ten znajduje się w obszarze chronionego krajobrazu Koszalińskiego Pasa Nadmorskiego.
Nazwa
Nazwa „Jamno” wywodzi się z języka słowiańskiego i prawdopodobnie pochodzi od słowa „jama”. W przeszłości była zapisywana jako Jamene, Jamele, Jament i Jamen. Oficjalnie wprowadzono ją w 1947 roku, zastępując niemiecką nazwę Jamund.
Historia
Najstarsza wzmianka o Jamnie pochodzi z 1224 roku. W 1248 roku, w wyniku darowizny księcia Barnima I dla biskupa Wilhelma, wieś stała się częścią biskupstwa kamieńskiego. Z powodu bagiennego otoczenia, Jamno przez długi czas było odizolowane. W 1278 roku klasztor cysterek z Koszalina objął patronat nad lokalnym kościołem, a w 1331 roku biskup Friedrich von Eickstedt przekazał wieś radzie miejskiej w Koszalinie. Pierwsza utwardzona droga do Koszalina została zbudowana w 1899 roku.
1 stycznia 2010 roku Jamno, razem z Łabuszem, zostało przyłączone do Koszalina jako osiedle „Jamno-Łabusz”. Organem uchwałodawczym osiedla jest rada składająca się z 15 członków, a wykonawczym – zarząd złożony z 3 osób.
Komunikacja
Transport z centrum Koszalina zapewniają autobusy komunikacji miejskiej, w tym linia nr 1.
Kultura i religia
W Jamnie funkcjonuje Jamneńskie Stowarzyszenie Społeczno-Kulturalne, a także kościół Matki Boskiej Różańcowej.
„`