Jaguarundi amerykański
Jaguarundi amerykański (Herpailurus yagouaroundi), znany również jako jaguarundi zatokowy, to gatunek ssaka z rodziny kotowatych (Felidae). Charakteryzuje się spiczastym pyskiem, długim tułowiem i krótszymi nogami. Jego zasięg obejmuje tereny od Paragwaju po południowo-wschodnią część Stanów Zjednoczonych.
Taksonomia
Gatunek został po raz pierwszy opisany w 1803 roku przez Étienne Geoffroy Saint-Hilaire jako Felis yaguaroundi. Jest jedynym współczesnym przedstawicielem rodzaju Herpailurus. Często klasyfikowany w rodzaju Puma, jednak różnice morfologiczne i molekularne wskazują na odrębność tego rodzaju. Dane molekularne sugerują brak podgatunków.
Etymologia
- Herpailurus: oznacza „pełzający kot”, pochodzi od greckich słów herpō (pełzać) i ailouros (kot).
- yagouaroundi: nazwa w guarani odnosząca się do tego gatunku.
Zasięg występowania
Jaguarundi amerykański występuje od Meksyku przez Amerykę Środkową do południowej Argentyny.
Morfologia
Długość ciała wynosi od 48,8 do 83,2 cm, a długość ogona od 27,5 do 90 cm. Masa ciała oscyluje między 3 a 7,6 kg. Umaszczenie jest jednolite w kolorze rdzawego, szarego lub czarnego. Jaguarundi ma smukłą sylwetkę przypominającą łasicę, małą, spłaszczoną głowę, okrągłe uszy oraz długi ogon.
Ekologia
Jaguarundi zamieszkuje obrzeża lasów deszczowych, gęste zarośla w pobliżu wody oraz suche obszary. Preferuje dzienny tryb życia i żywi się małymi ssakami, stawonogami, ptakami, oposami oraz owocami. Dojrzewa płciowo w wieku około 2 lat, a ciąża trwa około 70 dni, po czym rodzi się 2-3 młode, które szybko tracą cętki. Stały pokarm zaczynają spożywać w wieku 6 tygodni.
Bibliografia
- „Wielkie koty. Królewskie stworzenia dzikiego świata”, Dr John Seidensticker i Dr Susan Lumpkin, Elipsa, Warszawa 1992
