Jacques-Louis David
Jacques-Louis David (1748-1825) był francuskim malarzem i głównym przedstawicielem klasycyzmu, a także nadwornym malarzem Napoleona Bonapartego. Uznawany jest za kluczową postać w sztuce oświecenia oraz oficjalnego artystę rewolucji francuskiej. Jego najsłynniejsze dzieło, Przysięga Horacjuszy, stało się symbolem rewolucyjnych idei.
Życiorys
David rozpoczął swoją edukację w pracowniach François Bouchera i Josepha-Marie Viena, a jego podróż do Rzymu z Vienem miała kluczowe znaczenie w jego rozwoju artystycznym. W 1774 roku zdobył Prix de Rome. Po powrocie do Paryża w 1780 roku, jego kariera nabrała tempa, a obraz Cierpienie Andromachy przyniósł mu uznanie w Akademii.
W 1784 roku stworzył Przysięgę Horacjuszy, która zyskała popularność w okresie przedrewolucyjnym. Jego działalność artystyczna była ściśle związana z wydarzeniami rewolucji, co potwierdzają takie dzieła jak Śmierć Marata oraz Przysięga w sali do gry w piłkę.
David był aktywnym uczestnikiem wydarzeń politycznych, głosując za egzekucją króla w 1792 roku. Po aresztowaniu, uratowała go amnestia w 1795 roku. Wierzył w potrzebę stworzenia rewolucyjnej estetyki i projektował dekoracje oraz meble, inspirując się antykiem.
W 1804 roku Napoleon mianował go nadwornym malarzem. W tym okresie David stworzył takie dzieła jak Bonaparte na przełęczy Wielkiego św. Bernarda oraz Koronacja Napoleona. Po upadku Napoleona artysta musiał opuścić Francję, osiedlając się w Brukseli, gdzie kontynuował pracę nad dziełami inspirowanymi starożytnością.
David pozostawił po sobie ponad czterystu uczniów, w tym wielu znanych artystów, takich jak Jean-Auguste-Dominique Ingres i François Gérard.
Obrazy
- Przysięga Horacjuszy
- Śmierć Sokratesa
- Leonidas w wąwozie Termopile
- Koronacja Napoleona
Podsumowanie
Jacques-Louis David odegrał kluczową rolę w kształtowaniu kierunków sztuki francuskiej i belgijskiej XIX wieku, a jego wpływ na malarstwo utrzymuje się do dziś.