Jack London
Jack London, właściwie John Griffith Chaney, urodził się 12 stycznia 1876 roku w San Francisco, a zmarł 22 listopada 1916 roku w Glen Ellen. Był amerykańskim pisarzem, znanym z barwnego życia oraz różnorodnych doświadczeń zawodowych, takich jak gazeciarz, tramp, kłusownik, marynarz, poszukiwacz złota i reporter.
Życiorys
Syn Flory Wellman i H.W. Chaneya, swoje nazwisko przyjął od ojczyma, Johna Londona. Był samoukiem, który relacjonował konflikty, m.in. wojnę rosyjsko-japońską w 1905 roku oraz wojnę domową w Meksyku. W jego twórczości dominują motywy samotnej walki człowieka z porządkiem społecznym i siłami natury.
London był socjalistą, a jego światopogląd łączył idee socjalistyczne z teorią walki o byt oraz podziwem dla silnych jednostek. Był również ateistą. Po jego śmierci pojawiły się spekulacje o samobójstwie, jednak oficjalną przyczyną zgonu była mocznica spowodowana niewydolnością nerek.
Dzieła
Jack London jest autorem wielu powieści i opowiadań, w tym:
- 1900 – Odyseja Północy, Serce kobiety, Syn wilka
- 1902 – Córka śniegów
- 1903 – Zew krwi, Mieszkańcy Otchłani
- 1904 – Wilk morski
- 1906 – Biały Kieł, Przed Adamem
- 1911 – Opowieści Mórz Południowych, Siła Silnego
- 1913 – Księżycowa Dolina, John Barleycorn
- 1916 – Maleńka pani wielkiego domu
Krótkie opowiadania
Jack London napisał również wiele krótkich opowiadań, które zostały przetłumaczone na język polski, m.in.:
- 1899 – Biała Cisza
- 1902 – Keesh, syn Keesha
- 1903 – Wiara w człowieka
- 1910 – Dobrodziejstwo wątpliwości
Podsumowanie
Jack London pozostaje ważną postacią w literaturze amerykańskiej, jego prace są nadal cenione i analizowane. Pomimo kontrowersji dotyczących jego śmierci, jego twórczość inspiruje kolejne pokolenia czytelników.
