Reklama
Dzisiaj jest 10 stycznia 2025 r.
Chcę dodać własny artykuł
Reklama
Reklama
Reklama

Izochora van ’t Hoffa

Izochora van ’t Hoffa

Izochora van ’t Hoffa jest kluczowym elementem równania van ’t Hoffa, stworzonego przez Jacobusa van ’t Hoffa. Równanie to łączy zmienność stałej równowagi reakcji chemicznej (K) z jej energetycznymi efektami, określanymi jako powinowactwo chemiczne (A).

Reklama

Reakcje izochoryczno-izotermiczne

Równanie izochory odnosi się do reakcji, w których nie wykonuje się pracy, a temperatura (T) pozostaje stała. Miarą powinowactwa dla tych reakcji jest energia swobodna, zdefiniowana jako:

A = -\Delta f = -\sum {\nu_i \mu_i},

Reklama
  • \nu_i > 0 dla produktów
  • \nu_i < 0 dla substratów
  • \mu_i = \left( \frac{\partial f}{\partial n_i} \right)_{T, v, n_j \ne i} – potencjał chemiczny

Równanie izochory van ’t Hoffa

Równanie izochory van ’t Hoffa jest przedstawione jako:

\left( \frac{\partial \ln K}{\partial T} \right)_v = \frac{\Delta u^\ominus}{R T^2} = \frac{\Delta Q_v^\ominus}{R T^2},

  • \Delta u^\ominus – standardowa energia wewnętrzna reakcji dla aktywności reagentów a_i = 1
  • Q_v^\ominus – standardowe ciepło reakcji w stałej objętości

Równanie to ma fundamentalne znaczenie w chemii, umożliwiając analizę energetycznych aspektów reakcji izochorycznych. Dzięki niemu możliwe jest zrozumienie, jak zmiany temperatury wpływają na równowagę reakcji chemicznych.

Reklama
Reklama