Izobara van ’t Hoffa

Izobara van ’t Hoffa

Izobara van ’t Hoffa to kluczowy element równania van ’t Hoffa, opracowanego przez Jacobusa van ’t Hoffa. Równanie to łączy zmiany temperatury stałej równowagi reakcji chemicznej (K) z jej energetycznymi efektami, zwanymi powinowactwem chemicznym (A).

Reakcje izobaryczno-izotermiczne

Izobara dotyczy reakcji, które odbywają się w warunkach izobarycznych i izotermicznych (p, T = const), w których praca wykonana jest wyłącznie w wyniku zmiany objętości. Miarą powinowactwa w takich reakcjach jest entalpia swobodna reakcji, określona jako:

$A\; =\; -\backslash Delta\; g\; =\; -\backslash sum\{\backslash nu\_i\; \backslash mu\_i\},$

gdzie:

• $\backslash nu\_i\; >\; 0$ dla produktów,
• dla substratów,
• $\backslash mu\_i\; =\; \backslash left(\; \backslash frac\{\backslash partial\; g\}\{\backslash partial\; n\_i\}\; \backslash right)\_\{T,\; p,\; n\_j\; \backslash ne\; i\}$ – potencjał chemiczny.

Równanie izobary van’t Hoffa

Równanie izobary van’t Hoffa można przedstawić w następujący sposób:

$\backslash left(\; \backslash frac\{\backslash partial\; \backslash ln\; K\}\{\backslash partial\; T\}\; \backslash right)\_p\; =\; \backslash frac\{\backslash Delta\; h^\backslash ominus\}\{R\; T^2\}\; =\; \backslash frac\{\backslash Delta\; Q\_p^\backslash ominus\}\{R\; T^2\},$

gdzie:

• $\backslash Delta\; h^\backslash ominus$ – standardowa entalpia reakcji, określona dla aktywności reagentów $a\_i\; =\; 1$,
• $Q\_p^\backslash ominus$ – standardowe ciepło reakcji przy stałym ciśnieniu.