Izbica (miasto)

Izbica – Informacje ogólne

Izbica, znana również jako Izbica-Osada, uzyskała status miasta w 1750 roku, a po utracie praw miejskich w 1869 roku, ponownie stała się miastem w 2022 roku. W 2021 roku miejscowość miała 1739 mieszkańców. W przeszłości centralna część Izbicy była zamieszkana przez społeczność żydowską, a obszary wokół przez Polaków i Rusinów. W 2022 roku zlikwidowano podział na Izbicę i Izbicę-Wieś, a obie części połączono w jedną miejscowość.

Geografia

Izbica leży na Wyżynie Lubelskiej, 12 km na południe od Krasnegostawu i 22 km na północ od Zamościa, nad rzeką Wieprz. Miejscowość znajduje się przy trasie E372 oraz linii kolejowej Rejowiec Fabryczny – Rawa Ruska.

Flora i fauna

Okolice Izbicy charakteryzują się zróżnicowanym terenem z lessowymi pagórkami i wąwozami. Występują tu m.in. lasy bukowe, grabowe i dębowe oraz wiele unikatowych roślin. Obszar ten jest też siedliskiem dla borsuków, jaszczurek oraz innych gatunków zwierząt.

Nazwa i herb

Nazwa „Izbica” wywodzi się od prasłowiańskiego słowa „jstba”, oznaczającego miejsca związane z wodami. Herb Gminy Izbica to czerwony krzyż kawalerski na białym tle.

Historia

Osadnictwo w Izbicy sięga neolitu; najstarsze znaleziska pochodzą z tego okresu. Pierwsze wzmianki o miejscowości pochodzą z 1419 roku. W 1750 roku Izbica stała się miastem, które było głównie zamieszkiwane przez Żydów.

XX wiek

Izbica przeszła przez wiele zmian w XX wieku, w tym zniszczenia podczas I i II wojny światowej. Po wojnie nastąpiła nacjonalizacja gruntów, a miejscowość zaczęła się rozwijać, m.in. poprzez budowę infrastruktury. W 1973 roku Izbica stała się siedzibą urzędu gminy.