Itaka – Grecka Wyspa
Itaka (gr. Ιθάκη, Ithákī) to grecka wyspa położona na Morzu Jońskim, w archipelagu Wysp Jońskich, w regionie administracyjnym Peloponez. W 2011 roku zamieszkiwało ją 3231 osób, z czego główną miejscowością i portem jest Itaka, znana także jako Wati, z populacją wynoszącą 1920 mieszkańców.
Charakterystyka Geograficzna
Wyspa ma górzysty charakter, osiągając wysokość do 804 m n.p.m. Jej powierzchnia wynosi 96 km², a teren składa się z dwóch głównych masywów wapiennych, połączonych wąskim przesmykiem. Od zachodu Itaka oddzielona jest od Kefalinii Cieśniną Itacką.
Historia i Kultura
Na Itace odkryto ślady kultury mykeńskiej, co sugeruje, że mogła być ona ośrodkiem handlowym w basenie Morza Śródziemnego. Wyspa jest pokryta głównie makią, a jej mieszkańcy uprawiają winorośl i oliwki.
Historia Itaki obejmuje wiele okresów panowania:
- Od II w. p.n.e. – Rzym
- Bizancjum
- XII-XIII wiek – Normanowie
- Krótki okres pod panowaniem imperium osmańskiego
- Wenecja
- Francuzi w XVIII wieku
- Republika Siedmiu Wysp (1800-1807)
- Brytyjczycy w XIX wieku
Wyspa została wyzwolona przez Grecję w 1864 roku. Po trzęsieniu ziemi w latach 50. XX wieku, Itaka przeszła proces odbudowy i obecnie jest popularnym celem turystycznym.
Mitologia
Według legendy, Itaka była rodzinną wyspą Odyseusza, który był jej królem.
Podsumowanie
Itaka to historyczna wyspa o bogatej przeszłości, znana z pięknych krajobrazów, tradycyjnych upraw oraz mitologicznych powiązań z Odyseuszem. Dziś przyciąga turystów z całego świata, oferując zarówno piękno natury, jak i fascynującą historię.
