István Nyers – Kariera Piłkarska
István Nyers, znany również jako Stefano Nyers, był węgierskim piłkarzem, który urodził się 25 maja 1924 roku w Merlebach, Francja, a zmarł 9 marca 2005 roku w Suboticy, Serbia. Jako napastnik, Nyers osiągnął znaczące sukcesy w swojej karierze sportowej.
Początki kariery
Nyers swoją przygodę z piłką nożną rozpoczął w klubie Újpest Budapeszt, gdzie w 1945 i 1946 roku zdobył mistrzostwo Węgier. Następnie krótko grał w czeskiej Viktorii Žižkov, po czym rozpoczął karierę na zachodzie Europy.
Kariera zagraniczna
Po powrocie na Węgry Nyers przeniósł się do Francji, gdzie grał dla Stade Français Paryż. Od 1948 roku kontynuował karierę we Włoszech, stając się legendą Interu Mediolan, gdzie zdobył dwukrotnie mistrzostwo Włoch (1953, 1954) oraz tytuł króla strzelców Serie A z 26 bramkami w sezonie 1948/1949. Łącznie w barwach Interu strzelił 133 bramki w 182 meczach do 1954 roku.
Po występach w Interze, Nyers grał w Servette FC w Szwajcarii, a następnie w AS Roma. Zawodniczą karierę kontynuował również w klubach takich jak FC Barcelona, Terrassa FC, CE Sabadell FC, Calcio Lecco 1912 oraz Marzotto Valdagno, kończąc ją w 1961 roku.
Reprezentacja narodowa
Pomimo swoich sukcesów klubowych, Nyers miał ograniczone możliwości występów w reprezentacji narodowej z powodu statusu repatrianta. W latach 1945-1946 zagrał jedynie w dwóch meczach w kadrze, nie mając szansy na dołączenie do legendarnej „złotej jedenastki” Węgier.
Podsumowanie
István Nyers pozostaje jedną z ważnych postaci w historii piłki nożnej, zwłaszcza w kontekście włoskiej Serie A, gdzie odniósł wiele sukcesów. Jego kariera sportowa jest świadectwem talentu i determinacji, które pozwoliły mu zdobyć uznanie na międzynarodowej arenie piłkarskiej.
