Iskań
Iskań, znana w latach 1977–1981 jako Pogoń, to wieś położona w województwie podkarpackim, w powiecie przemyskim, w gminie Dubiecko. W przeszłości miejscowość administracyjnie należała do województwa przemyskiego (1975–1998) i znajduje się w malowniczej dolinie potoku Jawornik. Okolica charakteryzuje się wzgórzami osiągającymi wysokość do 400 m.
Historia
Wieś powstała w początkach XV wieku. W 1484 roku Barbara Kmicicianka Derszniakowa sprzedała Iskań Stanisławowi i Jędrzejowi Kmitom. Po Kmitach wieś przeszła w ręce Stadnickich herbu Szreniawa bez Krzyża. W 1531 roku właścicielem był Stanisław Mateusz Stadnicki, kasztelan sanocki. Jego syn, Stanisław Diabeł Stadnicki, sprzedał wieś Annie Pileckiej w 1586 roku, a później przeszła ona w ręce marszałka wielkiego koronnego, Wolskiego.
W kolejnych latach Iskań posiadała Katarzyna Sieniwska z Chodkiewiczów, a następnie Dereszniakowie. W 1644 roku Katarzyna Dereszniakowa sprzedała wieś T. Kopystyńskiemu. W połowie XIX wieku właścicielami byli Gabriel Załęski, rodzeństwo Wisłoccy oraz Schmidt, a później Jadwiga Darowska z domu Załęska.
W okresie II Rzeczypospolitej wieś znajdowała się w powiecie przemyskim w województwie lwowskim. W latach 1945-1946 miały miejsce tragiczne wydarzenia, kiedy to nacjonaliści ukraińscy z OUN-UPA zamordowali tu siedmiu Polaków, w tym nauczyciela Michała Marczaka i jego rodzinę. W nocy z 7 na 8 lutego 1945 roku nieznana polska grupa zabiła 16 Ukraińców, w tym kobiety i dzieci.
Podsumowanie
Iskań to wieś o bogatej historii, która przeszła przez wiele rąk i doświadczyła tragicznych wydarzeń w XX wieku. Dziś stanowi część gminy Dubiecko, zachowując swoje historyczne dziedzictwo.
