„`html
María Estela „Isabel” Martínez de Perón
María Estela „Isabel” Martínez de Perón, urodzona 4 lutego 1931 roku w La Rioja, była pierwszą kobietą, która objęła urząd prezydenta Argentyny w latach 1974–1976. Była także trzecią żoną Juana Peróna oraz jego wiceprezydentem.
Życiorys
Isabel rozpoczęła swoją karierę jako tancerka w nocnym klubie, gdzie przyjęła imię Isabel. W 1955 roku poznała Juana Peróna, zostając jego osobistą sekretarką. W 1961 roku poślubiła Peróna, a po jego powrocie do władzy w 1973 roku, zajęła stanowisko wiceprezydenta.
Po śmierci Juana Peróna w 1974 roku, Isabel objęła urząd prezydenta, stając się pierwszą kobietą na tym stanowisku na świecie. W momencie jej objęcia władzy kraj zmagał się z inflacją, bezrobociem oraz przemocą polityczną. Jej strategią na kryzys gospodarczy było dodrukowywanie pieniędzy oraz wprowadzenie stanu wyjątkowego.
W 1976 roku, po ujawnieniu związków ministra José López Regi z grupami terrorystycznymi, sytuacja polityczna jeszcze bardziej się pogorszyła. Isabel Perón została obalona przez wojsko w zamachu stanu 24 marca 1976 roku. Po aresztowaniu spędziła pięć lat w więzieniu, a następnie w 1981 roku została skazana za korupcję. Po zwolnieniu udała się na wygnanie do Hiszpanii.
W 2007 roku sąd argentyński wydał nakaz jej aresztowania w związku z zarzutami o łamanie praw człowieka podczas jej rządów.
Podsumowanie
- Urodziny: 4 lutego 1931
- Prezydent Argentyny: 1974–1976
- Wiceprezydent: u boku Juana Peróna
- Obalenie: 24 marca 1976 roku
- Wygnanie: Hiszpania po zwolnieniu z więzienia w 1981 roku
Odznaczenia
- Order Izabeli Katolickiej
- Order Wyzwoliciela San Martina
„`
