Isabel Allende
Isabel Allende Llona, urodzona 2 sierpnia 1942 roku w Limie, to znana chilijska pisarka, której dzieła zdobyły uznanie na całym świecie.
Życiorys
Allende jest córką Tomása Allende, sekretarza ambasady Chile w Peru, oraz Francisci Llona Barros. Po odejściu ojca w dzieciństwie zamieszkała z matką i rodzeństwem u swojej babci. W wieku 15 lat wróciła do Chile, a po ukończeniu szkoły pracowała dla Organizacji do spraw Wyżywienia i Rolnictwa oraz pisała do czasopisma Paula.
W 1962 roku wyszła za mąż za Miguela Fríasa, z którym miała dwoje dzieci. W 1972 roku jej sztuka El embajador została wystawiona w Santiago. Po zamachach wojskowych w Chile w 1975 roku Allende zmuszona była emigrować do Wenezueli, gdzie pracowała jako nauczycielka i dziennikarka.
W 1981 roku, po śmierci dziadka, zaczęła pisać listy, które przerodziły się w powieść Dom duchów (1982), będącą jej przełomowym dziełem i przykładem realizmu magicznego. Powieść ta została później zekranizowana.
Jej twórczość łączy elementy realizmu magicznego z post-Boom literatury, a Allende jest znana z metodycznego podejścia do pisania, które rozpoczęła w 1981 roku.
W 1995 roku opublikowała Paula, książkę napisaną w formie listu do córki, która zmarła po błędnym leczeniu. Allende do dziś jest jedną z najpopularniejszych pisarek Ameryki Łacińskiej, a jej dzieła przetłumaczono na ponad 30 języków, sprzedając ponad 56 milionów egzemplarzy.
Twórczość
- Dom duchów (1982)
- Miłość i cienie (1985)
- Ewa Luna (1987)
- Paula (1994)
- Córka fortuny (1999)
- Podmorska wyspa (2010)
- Japoński kochanek (2016)
- Długi płatek morza (2019)
Życie osobiste
Allende wyszła za mąż za Williama Gordona w 1988 roku, z którym rozstała się w 2015 roku. W 2006 roku była jedną z sześciu kobiet niosących flagę olimpijską podczas Zimowych Igrzysk Olimpijskich w Turynie. W 2008 roku otrzymała honorowy doktorat nauk humanistycznych od San Francisco State University. Założyła Fundację Isabel Allende, wspierającą prawa kobiet i dzieci.
