„`html
Isaak Jakowlewicz Pomieranczuk
Isaak Jakowlewicz Pomieranczuk (ur. 20 maja 1913 w Warszawie, zm. 14 grudnia 1966 w Moskwie) był rosyjskim fizykiem teoretycznym, znanym z wkładu w rozwój fizyki jądrowej oraz teorii rozpraszania neutronów.
Życiorys
Pomieranczuk był synem inżyniera chemika i lekarki. W 1918 roku jego rodzina przeniosła się do Rostowa, a od 1923 roku mieszkał w Rubiżnem w Donbasie. W 1929 roku ukończył szkołę zawodową i rozpoczął pracę w przemyśle bawełnianym. W 1931 roku rozpoczął studia w Iwanowskim Instytucie Chemiczno-Technologicznym, a następnie w Leningradzkim Instytucie Technologicznym.
W 1935 roku rozpoczął pracę naukową pod kierunkiem Lwa Landaua w Charkowie. Po ukończeniu studiów w 1936 roku, przeniósł się do Leningradu, gdzie obronił pracę dyplomową i zaczął wykładać na Uniwersytecie Leningradzkim. W 1940 roku objął stanowisko starszego pracownika naukowego w FIAN im. Lebiediewa w Moskwie.
Podczas II wojny światowej, po ewakuacji FIAN do Kazania, Pomieranczuk prowadził badania w Armenii oraz angażował się w radziecki projekt atomowy. W 1951 roku przeniósł się do Dubnej, gdzie założył wydział teoretyczny przyszłego Zjednoczonego Instytutu Badań Jądrowych.
Osiągnięcia naukowe
Pomieranczuk zajmował się m.in.:
- Teorią rozpraszania neutronów w kryształach,
- Teorią przewodnictwa cieplnego dielektryków,
- Oddziaływaniem elektronów z promieniowaniem kosmicznym w polu magnetycznym Ziemi,
- Fizyką jądrową wysokich energii.
Był twórcą teorii, zgodnie z którą przy wysokich energiach przekroje czynne na rozpraszanie cząstek i antycząstek stają się identyczne.
Kariera i wyróżnienia
W 1953 roku Pomieranczuk został członkiem korespondentem Akademii Nauk ZSRR, a w 1964 roku członkiem rzeczywistym. Otrzymał liczne odznaczenia, w tym:
- Order Lenina,
- Order Czerwonego Sztandaru Pracy,
- Order „Znak Honoru”,
- Dwukrotna Nagroda Stalinowska (1950, 1952).
Zmarł w 1966 roku i został pochowany w Korolowie w obwodzie moskiewskim.
„`
