„`html
Irena Stanisława Aniela Dubiska
Irena Dubiska (ur. 26 września 1899 w Inowrocławiu, zm. 1 czerwca 1989 w Warszawie) była polską skrzypaczką i pedagogiem. Pochodziła z rodziny Edwarda i Władysławy z Jewasińskich. W wieku 5 lat rozpoczęła naukę gry na skrzypcach, a później studiowała w Konserwatorium Muzycznym im. Juliusza Sterna w Berlinie. Ukończyła je z dyplomem ze złotym medalem.
W latach 1917-1919 uzupełniała swoje studia pod kierunkiem Bronisława Hubermana, a po 1920 roku konsultowała się z Carl Fleschem. W czasie powstania warszawskiego aktywnie uczestniczyła w pracach pomocniczych oraz grała dla rannych żołnierzy. Po wojnie osiedliła się w Krakowie.
Zmarła tragicznie w 1989 roku w Warszawie w wyniku brutalnego napadu.
Ordery i odznaczenia
- Order Sztandaru Pracy I klasy (1959)
- Krzyż Komandorski z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski
- Order Sztandaru Pracy II klasy (1949)
- Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (1956)
- Złota Odznaka SPAM (1972)
- Nagroda Ministra Kultury i Sztuki (1964)
- Dyplom honorowy Fundacji E. Ysae’a (1967)
- Nagroda Ministra Kultury i Sztuki I stopnia (1969)
- Tytuł Honorowej Obywatelki Poznania
Osiągnięcia
Dubiska była również jurorką Międzynarodowego Konkursu Lutniczego oraz Skrzypcowego im. Henryka Wieniawskiego. Jej wkład w rozwój muzyki w Polsce oraz działalność pedagogiczna są niezwykle cenione.
„`
