Ira (zespół muzyczny)

od 2002: rock alternatywny, post grunge, pop-rock, hard rock
|aktywność = 1987–1996, od 2001
|wydawnictwo = Pronit, Kontakt, Top Music, Akar, Zic Zac, BMG Poland, Ql Music
|powiązania = Landrynki dla dziewczynki, Azyl P., TSA, Skawalker, Kramer, Carpe Diem, Seba, PtakY, Vino
|skład = Artur Gadowski
Piotr Sujka
Wojciech Owczarek
Sebastian Piekarek
Piotr Konca
|byli członkowie = Grzegorz Wawrzeńczyk (1987–1988)
Dariusz Grudzień (1987–1989)
Tomasz Bracichowicz (1988–1989)
Jarosław Zarychta (1989–1991)
Paweł Matracki (1990–1991)
Piotr Łukaszewski (1991–1996)
Jakub Płucisz (1987–1996)
Zbigniew Suski (2001–2003)
Marcin Bracichowicz (2003–2015)
Maciej Gładysz (2003–2005)
|współpracownicy = Monika Mysza – menedżerka
Wojciech Byrski – teksty
Marcin Limek – akustyka, produkcja
Grzegorz Nawrocki – obsługa techniczna
Marcin Trojanowicz – produkcja, realizacja dźwięku
Andrzej Majger – realizator światła
|instrumentarium = Fender Stratocaster
PRS Custom 24
Gibson Les Paul Custom
Gibson Firebird
Yamaha APX
PRS Custom 24 10 TOP 2001
Fender Jazz Bass
Fender Precision Bass
Mesa Boogie Amplifiers & Cabinets
Ernie Ball Strings
Zildjian Cymbals
Gładek Drumsticks
TC Electronic Efects
DW Collector’s Series Maple Drums
|commons = Category:IRA (Polish heavy metal band)
|wikicytaty = Ira
|www = https://zespolira.pl
}}
Ira ( ‘gniew’), zapis stylizowany IRA, logotyp stylizowany iRA – polski zespół rockowy założony w 1987 w Radomiu przez gitarzystę Kubę Płucisza. Poza pop-rockiem i hard rockiem grał też łagodniejszą odmianę heavy metalu i glam metalu w latach 90. XX wieku, a od 2002 roku wykonuje m.in. rock alternatywny i post grunge.
Zespół debiutował fonograficznie w 1989 roku albumem pt. Ira, który zdobył umiarkowane zainteresowanie słuchaczy. Kolejne płyty – Mój dom i 1993 rok oraz koncertowa Ira Live – osiągnęły łączny nakład sięgający wielu tysięcy egzemplarzy, co pozwoliło grupie awansować do czołówki polskiego rocka. Zespół wystąpił na wielu największych festiwalach rockowych w kraju, m.in. trzykrotnie na Festiwalu w Jarocinie, na Przystanku Woodstock oraz na Festiwalu Odjazdy. Utwory z płyt zadebiutowały na Liście przebojów Programu III Polskiego Radia. W maju 1994 roku Ira supportowała Aerosmith podczas koncertu zespołu w Warszawie.
W drugiej połowie lat 90. zespół radykalnie zmienił stylistykę muzyczną, a płyta pt. Znamię z 1994 roku zawierała mocniejsze brzmienia, zahaczające m.in. o thrash metal. Materiał nie przypadł fanom do gustu, a zespół zaczął coraz mniej koncertować. Wydana we wrześniu 1995 roku płyta pt. Ogrody, mimo że była powrotem do brzmień zbliżonych z płyty Mój dom, również nie przekonała słuchaczy. 1 września 1996 roku z zespołu odszedł Kuba Płucisz, a parę miesięcy później grupa zawiesiła działalność. Od tego momentu nagrał cztery albumy studyjne oraz jeden koncertowy, będący zapisem jubileuszowego koncertu z okazji 15-lecia istnienia zespołu, który odbył się w 2003 roku w MKO „Amfiteatr” w Radomiu. W 2002 roku został nominowany do Fryderyków za album Tu i teraz, a dwa lata później za album Ogień. W listopadzie 2003 roku supportował hardrockowy zespół Def Leppard podczas dwóch koncertów w Polsce.

Nazwa

Pomysłodawcą nazwy zespołu był gitarzysta i założyciel zespołu Kuba Płucisz. Będąc jeszcze w liceum, uczył się języka łacińskiego, a nazwę „ira” (łac. gniew) wymyślił w 1981 roku dla swego ówczesnego zespołu. Chciał, aby nazwa składała się z trzech liter (gdyż w tamtym okresie był wielkim fanem heavymetalowego zespołu TSA) oraz żeby nazwę zespołu łatwo skandowało się na koncertach przez publiczność.

Historia zespołu

1987–1989: Początki

Początki zespołu sięgają 22 maja 1987 roku, kiedy to w radomskim klubie Mewa wokalistę Artura Gadowskiego występującego ze swym zespołem Landrynki dla Dziewczynki na „Przeglądzie Kapel Rockowych” wypatrzył Kuba Płucisz. W październiku Płucisz zaproponował wokaliście wspólne próby z jego zespołem, które odbywały się w domu kultury „Amfiteatr” w Radomiu. Poza Gadowskim i Płuciszem, w pierwszym składzie zespołu znaleźli się też perkusista Wojciech Owczarek, który grał w poprzednim zespole Płucisza, basista Dariusz Grudzień i klawiszowiec Grzegorz Wawrzeńczyk., założyciel grupy podczas sesji dla prasy]]W pierwszych tygodniach działalności napisali balladę „Zostań tu” oraz dwa inne utwory, z którymi zgłosili się do eliminacji miejskich do Ogólnopolskiego Młodzieżowego Przeglądu Piosenki w Łodzi.
W sierpniu 1988 roku pod okiem Rafała Paczkowskiego nagrali w warszawskim Studiu S-4 dwa utwory: „Zostań tu” i „Twój cały świat”. W listopadzie zdobyli główną nagrodę na przeglądzie Prezentacja-Estrada 88, którą wręczył ich prof. Aleksander Bardini. Jeszcze w tym samym miesiącu grupę opuścił Grzegorz Wawrzeńczyk, a nowym gitarzystą został Tomasz Bracichowicz. W grudniu w nowym składzie wyruszyli jako reprezentacja Radomskiego Ośrodka Kultury do ZSRR, gdzie zagrali kilka koncertów w Moskwie, Kownie oraz Wilnie. Zespół chciał, aby realizatorem nagrań był Jarosław Regulski, jednak właściciela studia nie stać było na jego opłacenie. Muzycy pod koniec ostatniej sesji nagraniowej nie byli zadowoleni z efektów pracy.
Premiera albumu pt. Ira odbyła się w grudniu 1989, gdzie zostali wysłani przez Pagart. W sierpniu 1990 roku zatrudnili drugiego gitarzystę Pawła Matrackiego, z którym wystąpili na Festiwalu w Sopocie, gdzie zaprezentowali anglojęzyczne wersje utworów „Wszystko mogę mieć” i „Mów do mnie”.
Pod koniec 1990 roku zaczęli pisać piosenki na drugą płytę oraz regularnie grali w kawiarni muzycznej przy radomskim „Amfiteatrze”, a poza własnymi utworami grali covery artystów, takich jak Bryan Adams, The Beatles, Kiss, AC/DC czy Steviego Wondera.

1991–1993: Mój dom, 1993 rok, Live

Materiał na drugi album zrealizowali w Studiu S4/6, nagrania zrealizował Leszek Kamiński. W tym czasie Kuba Płucisz spotkał Piotra Łukaszewskiego, ówczesnego gitarzystę zespołu Skawalker.
Premiera płyty Mój dom odbyła się w połowie czerwca 1991 roku. Album ukazał się nakładem radomskiego przedsiębiorstwa fonograficznego Kontakt, który jednak parę tygodni później zrezygnował z wydawania płyty, tłumacząc decyzję problemami z dystrybucją oraz w 1992 roku wydała reedycję pierwszej płyty, która tym razem ukazała się także na CD. Album Mój dom sprzedał się w ponad 500 tys. egzemplarzy, zyskując najpierw miano złotej, a następnie platynowej płyty. 3 sierpnia 1991 roku zespół zadebiutował na Festiwalu w Jarocinie, grając recital na małej scenie. Głównym sponsorem grupy zostało przedsiębiorstwo Mustang Poland. W 1991 roku Ira zagrała ponad 100 koncertów.
Na początku 1992 roku wyruszyli w trasę koncertową promującą płytę. 7 marca w Sali Kongresowej w Warszawie odbyło się podsumowanie plebiscytu „Brum Top” – Ira znalazła się w trójce najlepszych zespołów. 1 maja zagrali koncert w klubie Fugazi w ramach imprezy „50 rock’n’roll”, a 11 lipca m.in. wraz z grupą Wilki wystąpili na warszawskiej Agrykoli w koncercie przeciwko piractwu fonograficznemu. Łącznie zagrali ponad 100 koncertów w 1992 roku. 20 stycznia zakończyli trasę koncertową, po czym rozpoczęli pracę nad materiałem na trzeci album. W okresie od 20 stycznia do 8 lutego napisali prawie wszystkie utwory, a od 8 lutego do końca marca nagrali je w studiu S-4. Produkcję i realizację albumu ponownie powierzono Leszkowi Kamińskiemu, a rolę naczelnego kompozytora przejął Piotr Łukaszewski. Podczas koncertu zagrano jeszcze m.in. „Highway to Hell” AC/DC i „Knocking on Heaven’s Door” Boba Dylana, ale te utwory nie zostały zamieszczone na płycie. 23 kwietnia zagrali koncert z cyklu „Bez prądu” w studiu Polskiego Radia w Łodzi, wykonali utwory „Mój dom”, „Nie zatrzymam się”, „California”, „Ona”, „Deszcz” oraz „Nadzieję” w wersjach akustycznych. Gościnnie na koncercie w duecie z Gadowskim w dwóch utworach zaśpiewał Tomasz Olejnik z Proletaryatu. 6 maja wystąpili w koncercie „Dwa Światy” w Filharmonii Pomorskiej w Bydgoszczy, a wraz z orkiestrą symfoniczną Grzegorza Daronia wykonali utwory: „Deszcz”, „Bierz mnie” oraz „Mój dom” w nowej aranżacji. Był to pierwszy w Polsce oraz na świecie koncert, podczas którego grupy rockowe grały z orkiestrą symfoniczną, wykorzystując tylko instrumentarium akustyczne. 29 maja supportowali zespół Aerosmith podczas koncertu na stadionie Gwardii Warszawa. Ira pozostawiła po sobie dobre wrażenie, szczególnie na muzykach grupy Aerosmith.
podczas prac nad płytą Znamię w 1994]]
Po zakończeniu trasy koncertowej cały lipiec oraz sierpień spędzili w warszawskim studiu S-4, nagrywając materiał na nowy album. Produkcje oraz realizację płyty powierzono ponownie Leszkowi Kamińskiemu. Na albumie znalazło się dziewięć premierowych kompozycji oraz dwa bonusy koncertowe z 1993 roku. W utworze „Na zawsze” wykorzystano sample cyfrowej orkiestry smyczkowej pod batutą Macieja Świtońskiego. Jedną z głównych inspiracji muzycznych podczas nagrywania tej płyty były zespoły Metallica oraz Biohazard. W listopadzie 1994 roku zespół odebrał z rąk wytwórni złotą płytę za album Znamię. Ślad po tym filmie pojawił się także w jednym z odcinków serialu Radio Romans, w którym to Ira pojawia się w studiu radiowym i informuje „radiosłuchaczy” o tym, że nagrywa film o sobie. Płyta Znamię okazała się mało popularna, a zespół zaczął tracić na popularności. W tym samym roku Gadowski został nagrodzony przyznaniem mu tytułu „Symbol seksu 94” przez jeden z najpopularniejszych programów muzycznych „Rock Noc”.

1995–2001: Ogrody, zawieszenie działalności

W 1995 roku podpisali pięcioletni kontrakt z wytwórnią muzyczną Zic Zac oraz wystąpili na „Marlboro Rock-in’95”. W sierpniu zagrali tylko trzy koncerty, a kiedy odpoczywali po sesji nagraniowej do płyty, Gadowski prowadził w telewizji program Fiks.
Przed wydaniem płyty wydali singel zawierający piosenki „Światło we mgle” i „Jeden”, do pierwszej z nich nakręcili teledysk. Album pt. Ogrody miał premierę 28 września 1995 roku. Muzycy na tej płycie próbowali wrócić do brzmienia zbliżonego z albumu Mój dom, następnie wyruszył w ogólnopolską trasę koncertową. Album zyskał średnie recenzje.
Na skutek nieporozumień w zespole, 1 września 1996 roku grupę opuścił jej założyciel, Jakub Płucisz. Od tego czasu Ira sporadycznie koncertowała w składzie wzbogaconym o Piotra Łukaszewskiego. 19 lipca do zespołu zaproszono Jacka Owczarka z zespołu Extravaganzy. Ostatecznie muzycy oficjalnie ogłosili zawieszenie działalności, po czym muzycy Iry imali się różnych prac dorywczych, by się utrzymać, a także angażowali się muzycznie w projekty innych artystów. Gadowski rozpoczął muzyczną karierę solową.
W maju 1998 roku Gadowski, Sujka i Owczarek oraz gitarzysta Tomasz Czyżewski na zaproszenie Owsiaka wystąpili w USA na festiwalu Polonijnym w Chicago dla WOŚP. W wolnych chwilach ćwiczyli stary repertuar Iry i pisali nowe piosenki, a wkrótce po tym zespół zaczął koncertować po kraju jako Artur Gadowski i Ira. Po powrocie do Polski wyruszyli w trasę pod hasłem „Wracamy!”, a jesienią 2001 roku przystąpili do pracy nad kolejną płytą, którą tym razem realizowali w Studiu im. Winicjusza Chrósta i Elektra Studio w Sulejówku. W nagraniach brali udział z nowym gitarzystą Iry, Zbigniewem Suskim. Pięć dni później ukazał się drugi singel z piosenką „Bez ciebie znikam”. 12 sierpnia 2002 roku ukazała się płyta pt. Tu i teraz, która miała spokojniejsze brzmienie w porównaniu do poprzednich płyt zespołu. Po wydaniu albumu Ira odbyła ogólnopolską trasę koncertową, a nowymi gitarzystami grupy zostali Sebastian Piekarek, Maciej Gładysz i Marcin Bracichowicz. 15 i 16 listopada Ira wystąpiła jako support przed zespołem Def Leppard. Jeszcze przed wydaniem płyty odbyli promocyjną trasę koncertową, po wydaniu albumu odbyli kolejne tournée. Po zdobyciu przez polskie siatkarki tytułu mistrzyń Europy Artur Gadowski wraz z zespołem skomponowali dla nich nową wersję piosenki „Ona jest ze snu”, a kilka wersji tej piosenki zostało wykorzystanych w reportażu TVP „Złoty Sen”. 6 sierpnia w Sławie odbył się kolejny zlot fanów zespołu, a na scenie gościnnie wystąpili Ewelina Flinta i wcześniejsi gitarzyści: Maciej Gładysz i Sebastian Piekarek z utworzonym zespołem Seba. 11 listopada Ira zagrała z zespołem Püdelsi oraz Kobranocką podczas koncertu „Wolność nie jedno ma imię”, który odbył się w Krakowie, a 25 listopada wystąpiła na Międzynarodowym Festiwalu Camerimage w Łodzi. Ira zakończyła rok sylwestrowym koncertem w Rzeszowie.. Koncert w krakowskim klubie „Rotunda” w 2006]]

2007–2008: Londyn 08:15

Od 22 stycznia 2007 roku intensywnie pracowali nad materiałem na nową płytę, która była nagrywana w radomskim studiu „K & K Studio” w Kutnie i Kaliszu. 14 lutego z piosenką „Dobry czas” wystartowali w koncercie Piosenka dla Europy 2009, wyłaniającym utwór reprezentujący Polskę w 54. Konkursie Piosenki Eurowizji. W finale selekcji zajęli piąte miejsce na 10 finalistów. 6 marca w Bielsku-Białej rozpoczęli trasę „Ira Akustycznie”, a 7 maja wyruszyli w trasę letnią. 8 lipca wystąpili na Polskich Dniach w Kaprun. Na przełomie września i października 2009 roku miała miejsce premiera singla „To co na zawsze”, pierwszego singla z płyty 9. Album ukazał się 30 października 2009 roku, jego producentami byli Sebastian Piekarek i Marcin Trojanowicz. 17 listopada w warszawskim Hard Rock Cafe zagrali koncert inaugurujący trasę promującą płytę. 31 grudnia wystąpili w koncercie sylwestrowym w Częstochowie.
10 stycznia 2010 roku zespół wystąpił podczas XVIII Finału WOŚP. We wrześniu odebrali złotą płytę za sprzedaż albumu 9, a także wydali reedycję płyty, która została wzbogacona o płytę DVD, zawierającą kilka teledysków, nagranie koncertowe i film pt. „Czym jest dla ciebie Ira?”, będący zapisem ich występu z letniej trasy koncertowej. 31 grudnia wystąpili podczas „Sylwestrowej Mocy Przebojów”, noworocznego koncertu organizowanego w Warszawie i transmitowanego przez telewizję Polsat. Album zapowiadali singlami „Taki sam” i „Szczęśliwa”. Po koncertach plenerowych ruszyli w drugą część jubileuszowej trasy, którą zakończyli 17 lutego 2013 roku koncertem w Lublinie. 16 kwietnia 2013 wydali płytę pt. X. 19 czerwca wystąpili jako support przed koncertem zespołu Bon Jovi w PGE Arenie w Gdańsku. Jesienią rozpoczęli trasę koncertową promującą płytę X.
1 października 2014 roku ruszyli w jesienną trasę Ira The Best of Akustycznie, podczas której wykonali swoje przeboje w wersji akustycznej z towarzyszeniem kameralnej orkiestry symfonicznej, a także premierowy utwór „Miłość”. W trakcie jednego z koncertów zarejestrowali występy, a materiał ukazał się w 25 listopada w formie albumu koncertowego pt. Akustycznie. 1 września 2015 zespół opuścił Marcin Bracichowicz, a jego miejsce zajął Sebastian Piekarek.
, Piotr Sujka, koncert zespołu w 2015]]

Od 2016: My, Jutro

W styczniu 2016 roku za Akustycznie odebrali złotą płytę. W maju wydali jedenasty album studyjny pt. My, który promowali m.in. singlem „Wybacz”. Za singiel odebrali certyfikat podwójnej platynowej płyty, z kolei sam album uzyskał status złotej płyty. Album zawiera premierowe utwory, a także te, które grupa wydała jako single w 2020 – „W górę patrz” „Za późno już”, „Chciałbym”.
W kwietniu 2022 roku wraz z ukraińską grupą Okean Elzy i Stokłosa Collective Orchestra nagrali utwór «Obejmij mnie/Обійми» – oryginał zarejestrowany został w 2013 roku na albumie «Земля» (Ziemia). 16 lipca 2022 roku wystąpił na festiwalu w Jarocinie, gdzie zagrał m.in. „Mój dom” z Kubą Płuciszem.

Brzmienie zespołu

W początkowej fazie istnienia zespołu Ira słychać wpływ oraz fascynację zespołami, takimi jak Bon Jovi czy Mötley Crüe. Sami muzycy często w wywiadach podkreślali, że w tamtych czasach muzyka z debiutanckiej płyty nie była zbyt popularna, bo słuchano wtedy głównie punka lub undergroundu. W grudniu 1989 roku zespół wydał debiutancką płytę, która zawierała zbiór piosenek inspirowanych komercyjną odmianą amerykańskiego heavy metalu znaną np. z twórczości Bon Jovi. Album nie odniósł żadnego spektakularnego sukcesu, cechowała go dość amatorska produkcja oraz realizacja.
W czerwcu 1991 roku zespół wydał album Mój dom, który był zupełnie inny stylistycznie od debiutu. W brzmieniu słuchać inspirację m.in. Guns N’ Roses. Poprzez połączenie melodyjnego rock’n’rolla z amerykańskim rockiem oraz hard rockiem Ira wypracowała własny, charakterystyczny styl. Album cechuje duża różnorodność, od utworów brzmiących niemalże heavymetalowo po klasyczne rockowe ballady. Wkład w to miał gitarzysta grupy Piotr Łukaszewski, który wprowadził zespół w najnowszy styl techniki nagrywania. Trzeci album zespołu pt. 1993 nie przyniósł radykalnej zmiany stylu, brzmienie utworów stało się nieco cięższe w porównaniu do poprzedniej płyty, a utwory były ciekawiej rozbudowane. Podobnie jak na płycie Mój dom, także i na tym albumie utwory cechuje duża różnorodność: od heavy metalowo brzmiącego „Szatana” skończywszy na rockowej balladzie „Wiara” połączonej z dźwiękami fortepianu.
Czwarty album grupy pt. Znamię przyniósł radykalną zmianę; zespół odszedł od dotychczasowego stylu, a utwory zyskały na ciężkości oraz drapieżności, zahaczając brzmieniem o thrash metal oraz hardcore, a ballada Nie ma niepotrzebnych stała się oficjalnym hymnem akcji Kotan Day 2004.
Po trzech latach przerwy zespół wydał album pt. Londyn 08:15, na którym brzmienie ponownie zostało złagodzone, a utwory zawarte na albumie były różnorodne. Zespół ponownie odszedł od mocnego brzmienia na rzecz utworów bliższych brzmieniu z kręgu pop oraz pop-rock. Album wzbudził mieszane uczucia wśród fanów: jedni zarzucali grupie komercjalizację, drudzy byli zadowoleni z płyty.

Muzycy

Obecny skład zespołu

* Artur Gadowski – śpiew (1987–1996, od 2001), gitara elektryczna (1987, 2001)
* Piotr Sujka – gitara basowa (1989–1996, od 2001)
* Wojciech Owczarek – perkusja (1987–1996, od 2001)
* Piotr Konca – gitara elektryczna (od 2005)
* Sebastian Piekarek – gitara elektryczna (2003–2005, od 2015)

Byli członkowie zespołu

* Kuba Płucisz – gitara elektryczna (1987–1996, gościnnie 2022, 2023)
* Grzegorz Wawrzeńczyk
* Wojciech Gadaszewski – instrumenty klawiszowe (koncerty akustyczne 2022)
Linia czasu

Dyskografia

Albumy studyjne

* Ira (1989)
* Mój dom (1991)
* 1993 rok (1993)
* Znamię (1994)
* Ogrody (1995)
* Tu i teraz (2002)
* Ogień (2004)
* Londyn 08:15 (2007)
* 9 (2009)
* X (2013)
* My (2016)
* Jutro (2021)

Nagrody i wyróżnienia

* 1988 – Wyróżnienie podczas występu na „OMPP” w Łodzi
* 1988 – Wyróżnienie „CCCP” na Festiwal „POK W MUP” w Jarosławiu
* 1988 – Laureat „złotej dziesiątki” podczas OMPP we Wrocławiu
* 1988 – Wyróżnienie za utwór Zostań tu podczas występu na Festiwalu w Opolu
* 1988 – Główna nagroda podczas występu na „Prezentacja-Estrada 88”. Odebranie nagrody z rąk prof. A. Bardiniego
* 1992 – Podsumowanie plebiscytu „Brum-Top”. Ira znalazła się w trójce najlepszych kapel
* 1993 – „Srebrna płyta” i zajęcie drugiego miejsca w plebiscycie „OTTO 92”
* 1993 – drugie miejsce w kategorii „Najlepsza płyta gitarowa – Rock” w podsumowaniu plebiscytu magazynu Gitara i bas (płyta 1993 rok)
* 1994 – czwarte miejsce w kategorii „Najlepsza płyta gitarowa – Rock” w podsumowaniu plebiscytu magazynu Gitara i bas (płyta Znamię)
* 2002 – Nominacja do nagrody Fryderyki 2002 w kategorii Album Roku – Rock za płytę Tu i teraz
* 2002 – Nominacja do nagrody „Polskie Internetowe Nagrody Muzyczne 2002” w kategorii „Płyta roku”, „Przebój”, „Wokalista”, „Zespół”
* 2004 – Nominacja do nagrody Fryderyki 2004 w kategorii Album Roku – Rock za płytę Ogień
* 2005 – Teledysk do utworu Parę chwil nominowany do najlepszej 10 teledysków 2005 roku przez portal interia.pl
* 2007 – Album Londyn 08:15 zajął 10. miejsce w kategorii „Płyta Roku” w zestawieniu miesięcznika Teraz Rock
* 2008 – Nominacja do nagrody Superjedynki 2008 w kategoriach: „Zespół roku”, „Przebój roku” oraz „Płyta roku”
* 2010 – trzecie miejsce w konkursie o Polski Hit Lata na Bydgoszcz Hit Festiwal 2010 z piosenką Dlaczego nic
* 2010 – Wygrana w Opolu Superjedynek w kategorii zespół rock i płyta rock oraz Superjedynki Superjedynek
* 2015 – Wygrana w Opolu w konkursie Superpremier.

Interpretacje

W repertuarze grupy Ira znajduje się 12 coverów różnych wykonawców, którzy inspirowali zespół. Jednym z pierwszych coverów, jaki zespół zaczął grać, był utwór „Rock and Roll All Nite” z repertuaru grupy Kiss. Ostatni raz na żywo został wykonany przez Irę w 2002 roku na festiwalu „Silmarile – Klejnoty Polskiego Rocka”. Podczas koncertów w latach 1991–1993 muzycy regularnie grali „Knockin’ on Heaven’s Door” Boba Dylana, „Hey Joe” Jimiego Hendriksa, „Honky Tonk Woman” Rolling Stonesów, „Come Together” Beatlesów i „Highway to Hell” AC/DC. Zespół często grał także „Matyldę” grupy Test oraz „Oni zaraz przyjdą tu” Breakoutu.
Podczas koncertów solowych, w 2000 i 2001 roku Artur Gadowski często wykonywał utwór grupy Pink Floyd „Wish You Were Here”. Od 2003 roku na koncertach grany jest cover „Venus” grupy Shocking Blue. Parę razy sporadycznie pojawił się także utwór Dylana „Knockin’ on Heaven’s Door”. Od 2005 roku zespół wznowił na swych koncertach granie „Come Together” i „Highway to Hell”. W ich repertuarze pojawił się także cover utworu Lenny’ego Kravitza „Fly Away”, lecz jest on sporadycznie grany na koncertach. Często pojawia się także „Autobiografia” Perfectu.

Trasy koncertowe

Uwagi

Przypisy

Linki zewnętrzne

* [https://zespolira.pl/ Oficjalna strona zespołu Ira]
*
Kategoria:Polskie zespoły poprockowe
Kategoria:Polskie zespoły rockowe
Kategoria:Polskie zespoły hardrockowe
Kategoria:Polskie zespoły heavymetalowe
Kategoria:Polskie zespoły grunge
Kategoria:Zdobywcy platynowych płyt