Inwentarz zespołu (zbioru) archiwalnego jest to pomoc archiwalna mająca na celu zabezpieczenie całości, a jednocześnie udostępnianie materiałów archiwalnych jednego zespołu (zbioru) archiwalnego. Inwentarz winien składać się z następujących części: 1) wstępu, omawiającego dzieje i organizację aktotwórcy, dzieje akt, ich ewentualne brakowanie, mikrofilmowanie, skanowanie, sposób uporządkowania, oraz 2) ciągu opisów poszczególnych jednostek archiwalnych, zazwyczaj zgodnie z fizycznym ich układem w zespole (zbiorze).
Inwentarze dzielimy:
# Ze względu na formę zewnętrzną na:
#* inwentarze książkowe, w Polsce sporządzane od lat 50. XX w. na jednolitych formularzach, oprawionych w formie książki; obecnie mogą mieć formę oprawionego wydruku komputerowego;
#* inwentarze kartkowe, w Polsce sporządzane od lat 50. XX w. na specjalnych kartach inwentarzowych formatu A5; stanowiły one często podstawę do sporządzania – przez przepisanie – inwentarzy książkowych.
# Ze względu na zawartość na:
#* inwentarze realne – obejmujące materiały archiwalne zespołu (zbioru) przechowywane w zasobie jednego archiwum;
#* inwentarze idealne – obejmujące materiały archiwalne zespołu (zbioru) zachowane – bez względu na miejsce ich przechowywania (mogą być przechowywane np. w innym archiwum lub bibliotece) oraz materiały niezachowane do momentu sporządzenia inwentarza, o których jednak przetrwały informacje pośrednie.
# Ze względu na przydatność bieżącą na:
#* inwentarze aktualne – opisujące aktualny stan zespołu (zbioru);
#* inwentarze historyczne (martwe) – inwentarze zdezaktualizowane ze względu np. na zmianę sygnatur, zniszczenie części zespołu (zbioru), przekazanie do innego archiwum, duże dopływy, itp.
Bibliografia
* H. Robótka, „Wprowadzenie do archiwistyki”, Toruń 2003
Kategoria:Dokumenty archiwalne
