II wojna w Zatoce Perskiej
II wojna w Zatoce Perskiej, znana również jako operacja „Pustynna Burza”, miała miejsce w latach 1990-1991. Konflikt ten był wynikiem inwazji Iraku na Kuwejt, która miała miejsce 2 sierpnia 1990 roku. Inwazja spotkała się z międzynarodowym potępieniem i doprowadziła do utworzenia koalicji pod przywództwem Stanów Zjednoczonych.
Przyczyny konfliktu
Główne przyczyny II wojny w Zatoce Perskiej obejmowały:
- Ambicje terytorialne Iraku.
- Problemy ekonomiczne i długi Iraku po wojnie z Iranem.
- Spory dotyczące dostępu do zasobów ropy naftowej.
Przebieg wojny
W odpowiedzi na inwazję, Rada Bezpieczeństwa ONZ nałożyła sankcje na Irak oraz wydała rezolucję, wzywającą do wycofania wojsk irackich z Kuwejtu. Po upływie terminu wyznaczonego przez ONZ, koalicja międzynarodowa rozpoczęła działania wojenne 17 stycznia 1991 roku.
Operacja „Pustynna Burza” miała dwa główne etapy:
- Powietrzny – intensywne bombardowania irackich celów wojskowych i infrastruktury.
- Gruntowy – szybka ofensywa lądowa, która doprowadziła do wyzwolenia Kuwejtu w lutym 1991 roku.
Skutki wojny
II wojna w Zatoce Perskiej miała dalekosiężne konsekwencje:
- Wyzwolenie Kuwejtu i osłabienie reżimu Saddama Husajna.
- Zwiększenie obecności wojskowej USA w regionie.
- Nasilenie napięć w relacjach międzynarodowych i w regionie Bliskiego Wschodu.
Konflikt ten jest także analizowany z perspektywy wpływu na politykę światową oraz na dalszy rozwój sytuacji w Iraku. Warto zauważyć, że konsekwencje wojny były odczuwalne przez wiele lat, a sytuacja w regionie pozostawała napięta.
