Introny: Sekwencje Niekodujące w Genach
Introny to fragmenty sekwencji genu, które nie kodują aminokwasów polipeptydu i oddzielają kodujące eksony. Występują głównie w organizmach eukariotycznych. Po transkrypcji genu z DNA na RNA, introny są usuwane w procesie splicingu, co skutkuje powstaniem dojrzałego matrycowego RNA (mRNA). MRNA służy rybosomom jako matryca do syntezy białek.
Wbrew powszechnym przekonaniom, introny nie są jedynie „śmieciem genetycznym”. Badania sugerują, że mogą one kodować specyficzny RNA, który reguluje syntezę białek. Niektóre introny działają jako rybozymy, co pozwala im na autowycinanie się. Dodatkowo, sekwencje intronów dostarczają sygnały dla białek SR, co wpływa na regulację splicingu alternatywnego.
Klasy Intronu
Introny można klasyfikować na cztery kategorie:
- Introny jądrowe – wycinane przez spliceosom.
- Samowycinające się introny grupy I.
- Samowycinające się introny grupy II.
- Samowycinające się introny grupy III.
W 1993 roku Phillip A. Sharp i Richard J. Roberts zostali uhonorowani Nagrodą Nobla w dziedzinie fizjologii i medycyny za odkrycie intronów.
Podsumowanie
Introny odgrywają istotną rolę w ekspresji genów i regulacji syntezy białek, a ich odkrycie przyczyniło się do postępu w biologii molekularnej.
