Interwencja kryzysowa
Interwencja kryzysowa to forma pomocy psychologicznej, która koncentruje się na problemie wywołującym kryzys. Jej celem jest redukcja symptomów i przywrócenie równowagi psychicznej, co zapobiega dalszej dezorganizacji. Jest to działanie prewencyjne, mające na celu zapobieganie pogłębianiu się patologii wynikających z nierozwiązanych kryzysów.
Reklama
Rodzaje kryzysów
- Kryzys polityczny – związany z upadkiem rządu.
- Kryzys ekonomiczny – dotyczący załamania wzrostu gospodarczego.
- Kryzys medyczny – nagłe pogorszenie stanu zdrowia.
- Kryzys psychologiczny – związany z utratą celu życiowego lub obiektu miłości.
Przebieg kryzysu
Kryzys może przebiegać w kilku etapach:
- Początkowy etap – zdziwienie i narastające napięcie.
- Poczucie bezradności – spadek poczucia własnej wartości.
- Okres wyrównania – brak energii do działania.
- Poszukiwanie ulgi – podejmowanie destrukcyjnych działań.
- Działania konstruktywne – poszukiwanie nowych strategii i rozwiązań.
Interwencja kryzysowa – zasady
Podczas interwencji ważne są następujące zasady:
Reklama
Reklama
- Bycie obecnym z osobą w kryzysie.
- Dyrektywność, gdy potrzebna jest pomoc w rozwiązaniu problemów.
- Empatia i zrozumienie perspektywy osoby w kryzysie.
- Nauka nowych rozwiązań, a nie podawanie gotowych recept.
Etapy interwencji kryzysowej
- Prośba o pomoc – osoba w kryzysie szuka wsparcia.
- Analiza sytuacji – terapeuta bada aktualne funkcjonowanie osoby.
- Rozpoznanie działań – analiza dotychczasowych strategii rozwiązywania problemów.
- Sprawdzenie rozwiązań – określenie celów i preferowanych sposobów działania.
- Nauka nowych strategii – rozwijanie umiejętności radzenia sobie.
- Kontrakt na wdrażanie strategii – osoba pracuje nad nowymi zachowaniami w codziennym życiu.
Bibliografia
- Ustawa z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej.
- W. Badura-Madej; Wybrane zagadnienia interwencji kryzysowej. Interart 1996.
