Reklama
Dzisiaj jest 9 stycznia 2025 r.
Chcę dodać własny artykuł
Reklama
Reklama
Reklama

Intel 8086

Procesor 8086

Mikroprocesor 8086, wprowadzony przez firmę Intel 8 czerwca 1978 roku, jest 16-bitowym procesorem, który zyskał popularność dzięki zastosowaniu w pierwszych komputerach osobistych (IBM PC). Jego architektura, określana jako x86, przyczyniła się do dalszego rozwoju tej rodziny procesorów.

Reklama

Geneza

Prace nad 8086 rozpoczęto w 1976 roku, gdy projekt 32-bitowego mikroprocesora 8800 napotkał trudności. Konkurencja, jak Z80 od ZiLOG, zmusiła Intela do szybkiego rozwoju nowego procesora.

Charakterystyka

Podstawowe parametry mikroprocesora 8086 to:

Reklama
  • Architektura CISC
  • Przestrzeń adresowa pamięci – 1 MB
  • 16-bitowa magistrala danych
  • 20-bitowa magistrala adresowa
  • Częstotliwość do 10 MHz
  • 91 typów rozkazów
  • 64 kB przestrzeni adresowej dla urządzeń I/O

W mikroprocesorze 8086 zastosowano innowacyjne rozwiązania, takie jak:

  • Rozszerzenie możliwości adresowania operandów poprzez wprowadzenie rejestrów indeksowych i wskaźnikowych.
  • Segmentacja pamięci, co ułatwia relokację programów.
  • Mechanizmy przyspieszające pracę, umożliwiające jednoczesne wykonywanie operacji i pobieranie kolejnych rozkazów.
  • Obsługa pracy wieloprocesorowej.

Architektura

Mikroprocesor 8086 składa się z:

  • Jednostki wykonawczej (EU) – odpowiedzialnej za operacje arytmetyczne i logiczne.
  • Jednostki interfejsowej (BIU) – zajmującej się komunikacją z pamięcią i urządzeniami peryferyjnymi.

Rejestry

W 8086 znajdują się różne rejestry:

  • Rejestry ogólnego przeznaczenia: AX, BX, CX, DX (16-bitowe).
  • Rejestry wskaźnikowe i indeksowe: SP, BP, SI, DI.
  • Rejestry segmentowe: CS, DS, SS, ES.
  • Licznik rozkazów (IP) – wskazuje adres następnego rozkazu.

Organizacja pamięci

Mikroprocesor 8086 obsługuje 1 MB pamięci operacyjnej, dzieląc ją na segmenty o długości 64 kB. Adres fizyczny jest obliczany na podstawie adresu segmentu i adresu efektywnego. Przykład adresowania segmentowego ilustruje, jak jedna komórka pamięci może mieć wiele adresów logicznych.

Tryby adresowania

W 8086 dostępne są następujące tryby adresowania:

  • Natychmiastowe
  • Rejestrowe
  • Bezpośrednie
  • Pośrednie
  • Bazowe
  • Indeksowe
  • Indeksowo-bazowe

Rozkazy mikroprocesora są wielobajtowe, a każdy z nich może mieć różną długość. Współpraca mikroprocesora z pamięcią umożliwia efektywną realizację operacji arytmetycznych i logicznych oraz zarządzanie danymi w pamięci.

Reklama
Reklama