Instytut Badań Literackich Polskiej Akademii Nauk

Instytut Badań Literackich Polskiej Akademii Nauk (IBL PAN) został powołany 24 lipca 1948 roku. Początkowo był podległy Ministerstwu Oświaty, a następnie Ministerstwu Szkół Wyższych i Nauki. Od 1952 roku instytut jest częścią Wydziału I Nauk Społecznych PAN i w 1998 roku uzyskał osobowość prawną. Badania prowadzone w IBL koncentrują się na historii literatury polskiej, teorii literatury, historii kultury oraz leksykografii.

Działalność Instytutu

Podstawowym obszarem badań IBL jest historia literatury polskiej, obejmująca również:

teorię form literackich
język literacki i styl
poetykę teoretyczną i historyczną
literaturę popularną
kulturę literacką poszczególnych epok

Instytut prowadzi także prace bibliograficzne, dokumentacyjne oraz edytorskie. W jego dorobku znajdują się m.in.:

Historia literatury polskiej (od 1972)
Bibliografia literatury polskiej „Nowy Korbut” (od 1963)
Polska Bibliografia Literacka (od 1954)

IBL wydaje również krytyczne edycje utworów polskich, takie jak Bogurodzica oraz Dzieła wszystkie Jana Kochanowskiego.

Współpraca i projekty

Instytut współpracuje z polonistycznymi placówkami wyższych uczelni oraz zagranicznymi ośrodkami naukowymi. Ostatnie projekty badawcze to:

Kanon kultury polskiej w przeobrażającej się Europie (1996)
Europa Środkowa. Kulturowe kontakty i zależności (1997-1998)
Polskie dziedzictwo kulturowe w nowej Europie (obecnie)

Programy edukacyjne

IBL prowadzi różnorodne programy kształcenia, w tym Podyplomowe Studia Filologii Polskiej oraz organizuje Olimpiadę Literatury i Języka Polskiego dla młodzieży szkolnej, w tym uczniów z zagranicy.

Biblioteka i publikacje

Biblioteka IBL jest najbogatszym w kraju zbiorem specjalistycznym z zakresu historii literatury polskiej. Instytut wydaje czasopisma, takie jak „Pamiętnik Literacki” i „Teksty Drugie”.