Innocenty XIII

Innocenty XIII

Innocenty XIII (łac. Innocentius XIII, właściwie Michelangelo Conti; ur. 13 maja 1655 w Poli, zm. 7 marca 1724 w Rzymie) był 244. papieżem, sprawującym swoje rządy od 8 maja 1721 do 7 marca 1724.

Życiorys

Innocenty XIII był synem księcia Poli, Carlo II Conti di Segni oraz Isabelli Monti. Uczył się w Anconie i Rzymie, gdzie uzyskał doktorat utroque iure. Przez lata pełnił różne funkcje w Kurii Rzymskiej, m.in. był gubernatorem Acoli, biskupem Osimo i Viterbo e Toscanella. W 1706 został kardynałem.

Pontyfikat

Wybór Innocentego XIII na papieża był kompromisem po trudnych obradach konklawe w 1721. Jego pontyfikat koncentrował się na poprawie relacji z mocarstwami europejskimi, w tym z cesarzem Karolem VI. Papież przekazał mu królestwo Neapolu i Sycylii oraz zaakceptował jego protegowanego w księstwie Parmy i Piacenzy.

• Wspierał Jakuba Stuarta jako pretendenta do tronu brytyjskiego.
• Był przeciwny jezuitom, planując nawet ich rozwiązanie, ograniczył jednak jedynie przyjmowanie nowych kandydatów.
• Poparł bullę potępiającą jansenizm i domagał się działań od króla Francji wobec biskupów.

Pontyfikat Innocentego XIII charakteryzował się także ograniczoną nominacją kardynalską, podczas dwóch konsystorzy mianował trzech kardynałów.

Bibliografia

• Richard P. McBrien, Leksykon papieży. Pontyfikaty od Piotra Apostoła do Jana Pawła II, Warszawa 2003

Innocenty XIII zmarł 7 marca 1724, pozostawiając po sobie znaczący ślad w historii Kościoła katolickiego.