Dzisiaj jest 21 lutego 2025 r.
Chcę dodać własny artykuł
Reklama

Inkontynencja

Chcę dodać własny artykuł

Inkontynencja – to objaw charakteryzujący się niekontrolowanym wyciekiem moczu (łac. incontinentia urinae) lub kału (łac. incontinentia alvi).

Rodzaje inkontynencji

Inkontynencję można ogólnie podzielić na:

  • nietrzymanie moczu
  • nietrzymanie kału

W przypadku nietrzymania moczu wyróżnia się kilka typów, uznawanych przez Międzynarodowe Towarzystwo Inkontynencji:

  • inkontynencja parcia (urge incontinence)
  • inkontynencja stresowa (stress incontinence)
  • inkontynencja mieszana (mixed incontinence)
  • inkontynencja z przepełnienia (overflow incontinence)
  • inkontynencja neurogenna (reflex incontinence)
  • inkontynencja przetokowa (extraurethral incontinence)

Czynniki ryzyka

Inkontynencja jest objawem, a nie samodzielną chorobą. Główne czynniki ryzyka obejmują:

  • zmiany w położeniu macicy (u kobiet)
  • obciążenie mięśni miednicy (ciąża, poród, nadwaga)
  • przerost gruczołu krokowego (u mężczyzn)
  • menopauza (u kobiet)
  • urazy rdzenia kręgowego
  • stwardnienie rozsiane
  • przewlekłe zaparcia
  • zapalenie pęcherza moczowego
  • problemy psychiczne
  • udar mózgu

Leczenie

Leczenie nietrzymania moczu może obejmować metody farmakologiczne oraz tradycyjne, takie jak:

  • ćwiczenia mięśni zwieracza cewki moczowej
  • trening pęcherza

Często stosowane są leki cholinolityczne, które zmniejszają potrzebę częstego oddawania moczu. Wśród stosowanych preparatów można wymienić:

  • oksybutyninę
  • tolterodynę
  • flawoksat
  • daryfenacynę
  • solifenacynę

Przeciwwskazania i działania niepożądane

Leki cholinolityczne są przeciwwskazane w przypadku:

  • nużliwości mięśni
  • niedrożności dróg moczowych
  • wrzodziejącego zapalenia jelita grubego

Działania niepożądane mogą obejmować:

  • suchość w ustach
  • zaparcia
  • senność
  • zaburzenia widzenia

Na działania niepożądane bardziej narażone są dzieci.

Podsumowanie

Inkontynencja jest poważnym problemem zdrowotnym wymagającym złożonego podejścia terapeutycznego. Wczesna diagnoza i odpowiednie leczenie mogą znacznie poprawić jakość życia pacjentów.