Inklinacja w Astronomii
Inklinacja, czyli nachylenie, to kluczowy element orbity ciała niebieskiego. Określa kąt pomiędzy płaszczyzną orbity a płaszczyzną odniesienia. W kontekście astronomii gwiazdowej, inklinacja odnosi się również do kąta między linią widzenia na gwiazdę a jej osią obrotu, zwłaszcza w przypadku gwiazd podwójnych i wielokrotnych.
Płaszczyzny odniesienia
Inklinację można określać względem różnych płaszczyzn odniesienia, takich jak:
- Płaszczyzna równika ciała centralnego (dla satelitów)
- Płaszczyzna ekliptyki (zawierająca orbitę Ziemi wokół Słońca)
- Płaszczyzna niezmienna układu planetarnego lub satelitarnego
- Płaszczyzna Laplace’a (w przypadku satelitów)
Inklinacja jest zatem istotnym parametrem w mechanice nieba, wpływającym na dynamikę ruchu ciał niebieskich.