Inedia – definicja i rodzaje
Inedia to stan, w którym człowiek rzekomo może przeżyć bez jedzenia i ograniczonej podaży wody. Współczesna wiedza naukowa kwestionuje istnienie tego zjawiska, twierdząc, że brak pożywienia i płynów prowadzi do śmierci. Inedię można podzielić na dwa główne rodzaje: breatharianizm i inedię niezamierzona.
Breatharianizm
Breatharianizm to styl życia, w którym praktykujący twierdzą, że wystarczy im „energia światła” do przeżycia. Nie istnieją naukowe dowody na te zapewnienia. Przykładem jest Ellen Greve (Jasmuheen), która była przedmiotem eksperymentu telewizyjnego, zakończonego po 4 dniach z powodu jej złego stanu zdrowia.
Inedia niezamierzona
Inedia niezamierzona (i. n.) to stan, w którym osoba całkowicie przestaje przyjmować pokarmy przez długi czas, często z powodów psychicznych lub fizycznych. Próby jedzenia wywołują negatywne reakcje. W przypadku niektórych inedyków stwierdzano fizyczne blokady w układzie pokarmowym.
Mistycyzm a inedia
Objawy i. n. występują u osób różnych wyznań i mogą być związane z praktykami religijnymi. W chrześcijaństwie inedia nie jest uznawana za wyraz świętości, a jej zjawisko nie jest uważane za nadprzyrodzone, co podkreślał jezuita H. Thurston.
Badania lekarskie i kontrola
Przypadki i. n. były dokumentowane i obserwowane przez lekarzy. Oto niektóre z nich:
- Margaret Seyfrit – nie jadła i nie piła przez 2 lata.
- Apollonia Schreier – od 11 miesięcy nie przyjmowała pokarmu.
- Marta Robin – praktykowała i. n. przez 50 lat.
- Prahlad Jani – hinduski jogin, który zgłaszał brak jedzenia przez dłuższe okresy, jednak brak jest naukowych potwierdzeń jego twierdzeń.
Oszustwa związane z inedią
Znane są również przypadki oszustw związanych z i. n.. Przykłady to:
- Ann Moore – przyznała się do oszustwa po 9 dniach postu, który miał na celu zdobycie pieniędzy.
- Sara Jacob – dziewczynka, której ścisły post doprowadził do śmierci; jej przypadek mógł być wynikiem schizofrenii.
Wnioskując, inedia pozostaje zjawiskiem kontrowersyjnym, nieznanym w nauce, a przypadki jej występowania często są obarczone wątpliwościami co do ich autentyczności.
