Import towarów i usług
Import, pochodzący z łaciny, oznacza zakup towarów lub usług z zagranicy w celu ich wykorzystania na rynku krajowym. W polskim prawodawstwie import odnosi się do nabywania towarów i usług z krajów poza Unią Europejską (np. Stany Zjednoczone, Chiny) oraz przywozu towarów z terytoriów państw trzecich. Zakupy towarów lub usług w krajach UE określane są jako zakupy wewnątrzwspólnotowe.
Definicja importera w kontekście UE
Importer to osoba fizyczna lub prawna, która ma siedzibę na terytorium państwa członkowskiego UE lub Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) i wprowadza do obrotu wyroby pochodzące z państw trzecich. Zgodnie z ustawą z dnia 30 sierpnia 2002 r. o systemie oceny zgodności, importerzy muszą przestrzegać określonych norm i przepisów.
Dokumentacja celna
Podczas transakcji importowych, podatnicy zobowiązani są do posiadania odpowiednich dokumentów celnych, które obejmują:
- SAD: dokument stosowany w przypadku papierowego zgłoszenia celnego.
- PZC: Poświadczone Zgłoszenie Celne, stosowane w przypadku elektronicznego zgłoszenia celnego; uznawane za moment jego pobrania ze strony organu celnego.
Procedury importowe
Import towarów można zrealizować według dwóch procedur:
- Procedura uproszczona: Wymaga od podatnika wykazania długów celnych zarówno po stronie zakupu, jak i sprzedaży w odpowiednich deklaracjach.
- Procedura ogólna: Podatnik musi bezpośrednio wpłacić należne kwoty do urzędu celnego, a następnie wykazać je w deklaracji po stronie zakupów w okresie, w którym dług celny powstał.
Podsumowując, import to kluczowy proces w handlu międzynarodowym, który wymaga znajomości przepisów celnych i odpowiedniej dokumentacji. Zrozumienie procedur oraz roli importera jest niezbędne dla efektywnego prowadzenia działalności gospodarczej.
