„`html
II Wojna Bałkańska
II wojna bałkańska miała miejsce w okresie od 29 czerwca do 10 sierpnia 1913 roku i była konfliktem zbrojnym pomiędzy Bułgarią a Serbią oraz jej sojusznikami: Grecją, Czarnogórą, Rumunią i Imperium Osmańskim.
Przyczyny konfliktu
Po zakończeniu I wojny bałkańskiej, napięcia między członkami Ligi Bałkańskiej wzrosły z powodu sporów terytorialnych. Konflikt wybuchł, gdy Bułgaria, pod przywództwem cara Ferdynanda I, zerwała negocjacje z Serbią dotyczące nowego podziału Macedonii.
Przebieg wojny
W nocy z 29 na 30 czerwca 1913 roku Bułgarzy zaatakowali jednocześnie Greków i Serbów. Grecy oraz niebułgarscy Słowianie zarzucali Bułgarom zbrodnie wojenne na ludności cywilnej. Wkrótce Rumunia i Turcja również przystąpiły do wojny przeciwko Bułgarii. Po serii porażek militarnych, Bułgarzy zwrócili się o pokój przy wsparciu Rosji.
Traktat pokojowy
10 sierpnia 1913 roku w Bukareszcie podpisano traktat pokojowy, w myśl którego:
- Rumunia przejęła południową Dobrudżę,
- Serbia zyskała część Macedonii bułgarskiej,
- Grecja utrzymała Macedonię Zachodnią i Centralną oraz uzyskała Macedonię Wschodnią.
Osobny układ między Turcją a Bułgarią został zawarty 29 września 1913 roku, w wyniku którego Bułgaria straciła obszary Tracji Wschodniej, a Turcja odzyskała Adrianopol.
Skutki wojny
Układy pokojowe zostały potwierdzone po I wojnie światowej poprzez wymiany ludności, które miały miejsce w latach 1923–1930, nadzorowane przez Ligę Narodów.
„`
