II Dywizjon Bombowy Lekki
II Dywizjon Bombowy Lekki był pododdziałem lotnictwa bombowego Wojska Polskiego II RP, zaangażowanym w kampanię wrześniową 1939 roku.
Historia
W dniach 24–26 sierpnia 1939 roku na lotnisku w Krakowie miała miejsce mobilizacja alarmowa I dywizjonu liniowego 2 pułku lotniczego. 26 sierpnia dywizjon przeniósł się na lotnisko Sadków, a następnie na lotniska zapasowe: Wsola i Kamień. 31 sierpnia jednostka została przekształcona w II Dywizjon Bombowy Lekki, podporządkowany dowódcy Brygady Bombowej. W skład dywizjonu wchodziło 20 samolotów PZL.23B Karaś oraz dwa Fokker F.VIIB/3m i dwa RWD-8.
Organizacja i Obsada Personalna
Struktura dywizjonu obejmowała:
- Dowództwo
- Dowódca: mjr pil. Jan Biały
- Oficer taktyczno-operacyjny: kpt. obs. Jerzy Kranc
- Oficer techniczny: por. techn. Ludwik Kurowski
- Lekarz: sierż. pchor. rez. dr Kucharski
- Oficer nawigacyjno-bombowy: ppor. rez. obs. Zygmunt Mazur
- Eskadry Bombowe
- 21 eskadra bombowa
- 22 eskadra bombowa
Przypisy
Brak dodatkowych przypisów.
Bibliografia
- Izydor Koliński, Wojsko Polskie: krótki informator historyczny o Wojsku Polskim w latach II wojny światowej, Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1978.
- Jerzy Pawlak, Polskie eskadry w Wojnie Obronnej 1939, Wydawnictwo Komunikacji i Łączności, 1982.