Ignacy Szymański
Ignacy Szymański (ur. luty 1813, zm. 14 sierpnia 1874) był powstańcem listopadowym, pułkownikiem Konfederacji oraz działaczem polonijnym w Stanach Zjednoczonych. Urodził się w Polsce, a w trakcie powstania listopadowego walczył w pułku ułanów księcia Adama Woronieckiego.
Po klęsce powstania, w 1835 roku osiedlił się w Nowym Orleanie, gdzie dzięki swoim zdolnościom przedsiębiorczym zgromadził znaczny majątek. Posiadał plantację bawełny, stadninę koni wyścigowych oraz jacht pełnomorski. Na jego plantacji znajdowała się nowoczesna jak na tamte czasy mechaniczna belownica do bawełny.
Wśród bliskich mu przyjaciół byli Kasper Tochman, Walerian Sułakowski i Hipolit Oladowski, z którymi walczył przeciwko wojskom Unii w czasie wojny secesyjnej (1861–1865). Po wybuchu konfliktu Szymański został mianowany pułkownikiem i dowódcą pułku w Chalmette, jednak następnie objął spokojniejszą rolę agenta ds. wymiany jeńców w Departamencie Trans-Missisipi. Po wojnie prowadził życie plantatora i aktywnie uczestniczył w życiu polonijnym na południu USA.
Zmarł w swojej posiadłości Summer Hill Farm w 1874 roku.
Podsumowanie
- Powstaniec listopadowy i pułkownik Konfederacji.
- Emigracja do USA w 1835 roku, osiedlenie w Nowym Orleanie.
- Właściciel plantacji bawełny i stadniny koni wyścigowych.
- Uczestnik wojny secesyjnej, agent ds. wymiany jeńców.
- Działacz polonijny w Stanach Zjednoczonych.
