Ignacy Forycki – Życiorys
Ignacy Forycki (6 stycznia 1900 – 5 sierpnia 1983) był pallotynem oraz zasłużonym drukarzem. Urodził się w Krzywosądowie, a w 1915 roku przybył do Wadowic, gdzie rozpoczął naukę w szkole prowadzonej przez księży pallotynów. Początkowo planował zostać księdzem, jednak w 1917 roku wstąpił do nowicjatu jako kandydat na brata, a w 1919 roku złożył pierwszą profesję.
Kariera zawodowa
Forycki pracował w różnych miejscach, w tym w Sucharach, Ołtarzewie i Warszawie, gdzie zorganizował drukarnię Wydawnictwa Księży Pallotynów. Drukarnia ta publikowała:
- dziennik „Polak-Katolik” (później „Polska”)
- tygodniki „Przegląd Katolicki” i „Posiew”
- książki oraz kalendarze
W czasie II wojny światowej był zmuszony do pracy w obozie oraz na przymusowych robotach. Po wojnie, w 1945 roku, wrócił do Ołtarzewa, gdzie zorganizował nową drukarnię, która w 1948 roku została przeniesiona do Poznania i przekształcona w wydawnictwo Pallottinum.
Osobowość i dziedzictwo
Ignacy Forycki był znany ze swojego poczucia humoru, fantazji oraz prostoty wiary. Zmarł 5 sierpnia 1983 roku, a jego pogrzeb odbył się 11 sierpnia pod przewodnictwem jego brata Leona. Został pochowany w pallotyńskiej kwaterze na cmentarzu na Junikowie w Poznaniu.
Rodzina
Był bratem ks. Leona Foryckiego oraz brata Antoniego Foryckiego, który zginął w 1915 roku. Ignacy był także krewnym ks. Romana Foryckiego.
Bibliografia
- Augustyn Urban, „Pójdziesz służyć mojemu Synowi”. Życiorys brata Ignacego Foryckiego Pallotyna (1900-1983), Ząbkowice Śl. 1984.
- Franciszek Cegiełka, Pallotyni w Polsce, Warszawa 1935.
