Ignacy Chodźkiewicz: Barwna Postać Przełomu XVIII-XIX Wieku
Ignacy Chodźkiewicz, znany polski karciarz i agent, urodził się około 1760 roku w zamożnej rodzinie szlacheckiej na kresach wschodnich Rzeczypospolitej. Jego młodość była naznaczona stratą rodziców, a także skandalem związanym z fałszowaniem metryki urodzenia, co doprowadziło go do wojskowej kariery.
Młodość i Kariera Wojskowa
Chodźkiewicz kształcił się w szkołach jezuickich. Po wygraniu procesu o majątek po ojcu, szybko go roztrwonił na hazard. Zaczynał służbę w polskim wojsku, a następnie przeszedł do armii rosyjskiej, gdzie zdobył odznaczenia za odwagę podczas oblężenia Oczakowa.
Agent Carski
Po powrocie do Polski w 1792 roku, Chodźkiewicz związał się z konspiracją, stając się agentem rosyjskim. Jego zadaniem było wywołanie niepokojów wśród polskich organizacji, co miało przyczynić się do kolejnych rozbiorów. Był znany z donoszenia na innych konspiratorów, co doprowadziło do stłumienia powstania kościuszkowskiego.
- W 1797 roku miał misję inwigilacji polskiego środowiska emigracyjnego.
- W 1798 roku próbował wstąpić do Legionów Polskich, otwierając dom gry w Rzymie.
Działalność we Włoszech
W 1798 roku wstąpił do tajnej policji Republiki Cisalpińskiej. Jako „generał Lodoiska” zorganizował szantażujący spisek, zyskując dużą sumę pieniędzy. Chodźkiewicz nawiązał kontakty z wpływowymi osobami, co umożliwiło mu dalsze intrygi.
Na Usługach Barrasa
Chodźkiewicz współpracował z André Masséną i Paulem Barrasem, angażując się w fałszowanie banknotów austriackich. Jego interesy doprowadziły do zainteresowania ze strony francuskiej policji, co spowodowało jego aresztowanie w 1800 roku.
Ostatnie Lata Życia
Po zwolnieniu z więzienia Chodźkiewicz przyjmował zlecenia od księcia Czartoryskiego i wywiadu francuskiego. Jego ostatnie lata były związane z hazardem na Ukrainie, co przyczyniło się do jego złej reputacji. Władze rosyjskie zesłały go do Wiatki, gdzie zmarł około 1823 roku.
