Nadwzroczność – definicja i objawy
Nadwzroczność, znana także jako hyperopia, to wada wzroku, która objawia się trudnościami w widzeniu obiektów znajdujących się blisko. W przypadku nadwzroczności obraz obiektów jest skupiany za siatkówką, co prowadzi do rozmycia widzenia w bliskiej odległości.
Reklama
Przyczyny nadwzroczności
Nadwzroczność może wynikać z różnych czynników, w tym:
- Nieprawidłowa długość gałki ocznej – zbyt krótka gałka oczna powoduje, że obraz jest skupiany za siatkówką.
- Nieprawidłowa krzywizna rogówki – zbyt płaska rogówka może prowadzić do nadwzroczności.
- Czynniki genetyczne – skłonność do nadwzroczności może być dziedziczna.
Objawy nadwzroczności
Osoby z nadwzrocznością mogą doświadczać różnych objawów, w tym:
Reklama
- Trudności w czytaniu bliskich tekstów.
- Zmęczenie oczu po długotrwałym wysiłku wzrokowym.
- Bóle głowy związane z napięciem oczu.
- Rozmyte widzenie, szczególnie podczas pracy w bliskiej odległości.
Diagnostyka nadwzroczności
Nadwzroczność diagnozowana jest podczas badania wzroku, które obejmuje:
- Testy ostrości wzroku.
- Badania refrakcji, w celu określenia stopnia wady.
- Ocena ogólnego stanu zdrowia oczu.
Leczenie nadwzroczności
Leczenie nadwzroczności może obejmować:
- Okulary korekcyjne – najczęściej stosowane rozwiązanie.
- Soczewki kontaktowe – alternatywa dla okularów.
- Chirurgia refrakcyjna – procedury takie jak LASIK mogą być rozważane w przypadku większych wad.
Podsumowanie
Nadwzroczność to powszechna wada wzroku, która wymaga odpowiedniej diagnostyki i leczenia. Objawy mogą wpływać na codzienne życie, dlatego ważne jest, aby regularnie kontrolować stan wzroku i podejmować odpowiednie kroki w celu korekcji wady.
Reklama
