Dzisiaj jest 11 lutego 2025 r.
Chcę dodać własny artykuł
Reklama

Hyper-threading

Chcę dodać własny artykuł

Hyper-threading

Hyper-threading (HT) to technologia opracowana przez firmę Intel, umożliwiająca równoległe przetwarzanie zadań przez mikroprocesory. Znajduje zastosowanie w wielu procesorach, takich jak Atom, Pentium, Core i3, i5, i7, Itanium oraz Xeon. Dzięki HT każdy fizyczny rdzeń procesora może być wykorzystywany jako dwa wirtualne procesory, co zwiększa efektywność obliczeń.

Właściwości

Technologia polega na duplikacji fragmentów procesora odpowiedzialnych za przechowywanie stanów procesów, co pozwala na jednoczesne wykonywanie dwóch wątków. W przypadku niewykorzystania zasobów przez obecne zadanie, Hyper-threading może wykorzystać te zasoby dla innych zadań. Wsparcie dla HT wymaga odpowiedniej konfiguracji systemu operacyjnego oraz oprogramowania.

Historia

Hyper-threading po raz pierwszy zaimplementowano w procesorach Xeon Foster MP w 2002 roku, a następnie w Pentium 4. Po krótkim okresie nieobecności, technologia powróciła w procesorach Nehalem (Core i7) w 2008 roku. Dziś HT jest używane w wielu modelach, w tym w serwerowych procesorach Xeon oraz w niskomocowych procesorach Atom.

Wydajność

Korzyści z zastosowania HT to m.in. lepsze wsparcie dla kodu wielowątkowego, co przekłada się na szybszą reakcję systemu. Intel twierdzi, że procesory z HT oferują wzrost wydajności o 15-30% przy minimalnym zwiększeniu powierzchni półprzewodnika. Mimo to, w niektórych sytuacjach, uruchomienie dwóch wymagających programów jednocześnie może prowadzić do spadku wydajności, co jest wynikiem konkurencji o zasoby procesora.

Krytyka i Bezpieczeństwo

Technologia była krytykowana za nadmierne zużycie energii, a także za potencjalne zagrożenia bezpieczeństwa. W 2005 roku udowodniono, że złośliwy wątek mógł monitorować inne wątki poprzez współdzielenie pamięci cache, co stwarza ryzyko kradzieży danych. Problemy te są istotne w kontekście systemów, w których dane są współdzielone między niezaufanymi wątkami.