Hymen w mitologii greckiej
Hymen (gr. Hymén, łac. Hymenaeus) to bóg małżeństwa i ceremonii ślubnych w mitologii greckiej. Uznawany jest za patrona wesel i pieśni weselnych.
Pochodzenie
Rodowód Hymena jest niejasny i sprzeczny. Najczęściej uznawany był za syna Zeusa lub Apollona oraz jednej z muz, takich jak Kalliope, Urania, Klio lub Terpsychora. W innych wersjach był potomkiem Dionizosa i Afrodyty, bądź Kalliope i Magnesa, oraz bratem Ialemosa i Orfeusza. Jako bóstwo niższej rangi, Hymen miał być pierwotnie zwykłym człowiekiem, a jego kult ewoluował od uosobienia pieśni weselnej do bóstwa związku małżeńskiego.
Mitologia
W najbardziej rozpowszechnionej wersji mitu, Hymen jako przystojny młodzieniec uwodził dziewczęta w czasie święta Demeter, przebrany za kobietę. Po ich porwaniu przez rozbójników, obiecał je zwrócić rodzinom, jeśli jedna z nich, dotąd go odrzucająca, zostanie jego żoną. Po uratowaniu, dziewczęta zostały poślubione z okrzykami: „O, Hymen! O, Hymenaje!” To właśnie stąd wzięło się miano hymenaios, odnoszące się do weselnych pieśni.
Inna wersja mitu przedstawia Hymena jako syna Magnesa, który był znakomitym śpiewakiem na weselu Dionizosa i Altei, a po swojej śmierci stał się częścią ceremonii weselnych. W kolejnej wersji, Hymen zmarł podczas własnego wesela, jednak został ożywiony przez Asklepiosa, co na zawsze związało go z obrzędem zaślubin.
Bibliografia
- Pierre Grimal: Słownik mitologii greckiej i rzymskiej. Wrocław: Ossolineum, 2008.
- Lucyna Stankiewicz: Ilustrowany słownik mitologii greckiej i rzymskiej. Wrocław: Ossolineum, 2008.
- Andrzej M. Kempiński: Encyklopedia mitologii ludów indoeuropejskich. Warszawa: Iskry, 2001.
- Krystyna Kreyser: Śladami mitów starożytnej Grecji i Rzymu. Warszawa: LSW, 1992.
- Jan Parandowski: Mitologia. Wierzenia i podania Greków i Rzymian. Poznań: Wyd. Poznańskie, 1989.
- Władysław Kopaliński: Słownik mitów i tradycji kultury. Warszawa: Rytm/Bellona, 2011.
Linki zewnętrzne
Kategoria: Personifikacje w mitologii greckiej
