Hutong – Tradycyjna Chińska Architektura
Hutong to tradycyjny zespół parterowych budynków w Chinach, charakteryzujący się wąskimi uliczkami i małymi dziedzińcami, nazywanymi siheyuan. Budynki te, zbudowane z nieotynkowanej cegły, nie mają dostępu do wodociągów ani centralnego ogrzewania, a mieszkańcy korzystają ze wspólnych toalet na podwórzu.
Historia i Rozwój Hutongów
Hutongi powstały w XII wieku i szybko stały się popularne ze względu na bezpieczeństwo, jakie oferowały w obliczu oblężeń miast oraz dostosowanie do patriarchalnego społeczeństwa. Nazwa „hutong” pochodzi z języka mandżurskiego.
Warunki życia w hutongach zróżnicowane były w zależności od statusu społecznego mieszkańców. Bogate hutongi były miejscem prestiżowym, gdzie często znajdowały się zagraniczne placówki dyplomatyczne. W biednych hutongach domy były zazwyczaj w złym stanie, a rodziny często mieszkały w ciasnych warunkach.
Architektura i Infrastruktura
- Ulice hutongów mają średnio szerokość od 3 do 9 metrów.
- Wiele z nich jest tak wąskich, że mogą poruszać się nimi jedynie pojazdy jednośladowe.
Zmiany i Współczesność
Hutongi są obecnie wyburzane w ramach modernizacji miast, co rozpoczęło się za czasów Mao Zedonga. Proces ten nasilił się na początku XXI wieku, w związku z organizacją igrzysk olimpijskich i wystawy Expo 2010. W 1949 roku w Pekinie istniało około 7000 hutongów, z czego do końca lat 80. XX wieku ich liczba zmniejszyła się do 3600, a na początku XXI wieku pozostało jedynie około 2000.
Podsumowanie
Hutongi stanowią ważny element chińskiej architektury i kultury, jednak ich liczba maleje w wyniku urbanizacji. Ich historia odzwierciedla zmiany społeczne i ekonomiczne w Chinach na przestrzeni wieków.
