Huta Różaniecka
Huta Różaniecka to wieś w Polsce, usytuowana w województwie podkarpackim, w powiecie lubaczowskim, w gminie Narol. W latach 1975–1998 miejscowość była częścią województwa przemyskiego. W wsi znajduje się XIX-wieczna kapliczka oraz kamieniołomy na zboczach Garbu Różanieckiego.
Historia
Początki Huty Różanieckiej sięgają XVIII wieku, kiedy lasy zostały przetrzebione przez hutników i węglarzy. Osadnicy Mazurscy założyli wieś, która początkowo nosiła nazwę Huta Płazowska. Miejscowość była ośrodkiem przemysłu leśnego, składającym się z centralnej części oraz przysiółków, takich jak Banachy, Huta Stara, Korkosze, Maziarnia, Podsigły i Rebizanty. W XVIII wieku wieś była częścią starostwa lubaczowskiego, a w 1818 roku została sprzedana hrabiemu Janowi Brunickiemu.
W 1921 roku we wsi znajdowało się 105 domów, a w 1939 roku mieszkało tu około 1400 osób. W czasie II wojny światowej, wieś doznała wielu strat – w wyniku pacyfikacji przez Niemców w 1943 roku zginęło 47 mieszkańców, a w 1945 roku podczas Akcji „Wisła” wysiedlono 18 Ukraińców.
Religia
Cerkiew Greckokatolicka
Historia cerkwi sięga XVIII wieku, kiedy to mnisi z pobliskiego Monasteru Bazyliańskiego zbudowali pierwszą cerkiew. W 1836 roku, z fundacji hr. Hermana Brunickiego, wzniesiono murowaną cerkiew pw. św. Mikołaja, która została zniszczona przez Niemców w 1943 roku.
Kościół Rzymskokatolicki
Budowa kościoła rozpoczęła się w 1913 roku, jednak przerwano ją z powodu I wojny światowej. Ukończono ją po wojnie, a kościół oddano do użytku w 1926 roku. W 1970 roku erygowano parafię pw. Chrystusa Króla.
Oświata
Szkolnictwo w Hucie Różanieckiej zaczęło się w 1896 roku, kiedy to powstała jednoklasowa szkoła ludowa. Pierwszym nauczycielem był Teodor Biłous. Po likwidacji szkoły, w jej budynku powstało Szkolne Schronisko Młodzieżowe.
- Nauczyciele kierujący:
- 1896–1897: Teodor Biłous
- 1897–1898: Maria Tarnawska
- 1898–1903: Michał Perzyło
- 1903–1904: Józefa Balcerówna
- 1904–1907: Aniela Pawlikowska
- 1907–1914: Stefania Pychówna
