Model HSL w Opisie Kolorów
Model HSL (Hue, Saturation, Lightness) jest jednym z opisowych sposobów reprezentacji kolorów postrzeganych przez ludzi. Powstał w latach 1926-1930, w okresie rozwoju telewizji. Model ten przyporządkowuje każdej barwie punkt w przestrzeni trójwymiarowej, definiowany przez trzy współrzędne: h (odcień), s (nasycenie) oraz l (jasność).
Współrzędne Modelu HSL
Współrzędne HSL mają następujące znaczenie:
- h (Odcień) – wartości od 0 do 359 stopni.
- s (Nasycenie) – zakres od 0 do 1 lub 0 do 100%.
- l (Jasność) – również od 0 do 1 lub 0 do 100%.
Model zakłada, że barwy można opisać przy pomocy tych trzech współrzędnych, które znajdują się na powierzchni stożka. Wysokość stożka związana jest z jasnością, a jego dynamika zmienia się w zależności od wartości s i l.
Ograniczenia Modelu HSL
Model HSL ma swoje ograniczenia. Nie jest w stanie opisać wszystkich kolorów widzialnych, ponieważ zakłada, że każda barwa ma jednego reprezentanta – pojedynczą falę światła. Oko ludzkie potrafi jednak rozróżniać mieszanki fal świetlnych, co prowadzi do zjawiska metameryzmu. Przykładem jest purpura, która nie ma jednego reprezentanta w postaci fali świetlnej, mimo że jest odczuwana jako odrębny kolor.
Znaczenie Historyczne
Model HSL ma znaczenie historyczne i często określany jest jako model kolorów dla artystów. Mimo swoich ograniczeń, wciąż jest użyteczny w kontekście sztuki i projektowania graficznego.
