Hr.Ms. De Zeven Provinciën
Hr.Ms. De Zeven Provinciën, znany jako Soerabaia od 1936 roku, był holenderskim pancernikiem obrony wybrzeża, który służył w marynarce holenderskiej w latach 1910-1942. Okręt zyskał rozgłos z powodu buntu załogi w 1933 roku.
Historia powstania
Wzrost zainteresowania Holandii pancernikami przybrzeżnymi w przełomie XIX i XX wieku wynikał głównie z potrzeby ochrony kolonii w Indonezji. De Zeven Provinciën był najbardziej zaawansowanym okrętem tej klasy, wyposażonym w działa kal. 283 mm, które były najcięższymi na holenderskich okrętach.
Służba
Stępkę okrętu położono 7 lutego 1908 roku, a wszedł do służby 6 października 1910. W 1921 roku trafił do Holenderskich Indii Wschodnich. W lutym 1933 roku na pokładzie doszło do buntu, spowodowanego obcięciem płac indonezyjskich marynarzy. Po zajęciu okrętu przez buntowników, holenderska flota podjęła pościg. 10 lutego 1933 roku holenderski wodnosamolot zrzucił bombę, co doprowadziło do śmierci 23 marynarzy i poddania się okrętu. Po buncie, w lipcu 1933 roku De Zeven Provinciën został wycofany z aktywnej służby.
W latach 1935-36 przekształcono go w szkolny okręt artyleryjski, zmieniając uzbrojenie i nazwę na Soerabaia. Okręt służył do ochrony bazy w Surabai podczas II wojny światowej, gdzie został zatopiony 18 lutego 1942 roku przez japońskie samoloty.
Dane techniczne
- Zapasy paliwa: 700-872 t. węgla
Uzbrojenie
Początkowe uzbrojenie obejmowało:
- 2 działa kal. 283 mm w wieżach na dziobie i rufie
- 4 działa 150 mm
- 10 dział 75 mm
- 2 karabiny maszynowe
Po modernizacji w 1936 roku uzbrojenie obejmowało:
- 2 działa kal. 283 mm
- 2 działa 150 mm
- 2 działa 75 mm
- 2 działa przeciwlotnicze 40 mm
- 6 wkm przeciwlotniczych 12,7 mm
Opancerzenie
- Pas burtowy: 100-150 mm
- Pokład pancerny: 50 mm
- Wieże dział: 248 mm
- Stanowisko dowodzenia: 250 mm
Bibliografia
- Zbigniew Flisowski, Opowieści z mórz, brzegów i wysp, Wydawnictwo MON, Warszawa 1976.
