Hotel Maringe’a
Hotel Maringe’a był zlokalizowany w Warszawie, na rogu ul. Marszałkowskiej 146, Rysiej oraz pl. Zielonego 5, obecnie pl. J. H. Dąbrowskiego. Został zburzony na początku XX wieku.
Historia
Hotel został zbudowany w latach 1865−1867 według projektu architektów Teodora Witkowskiego i Leona Surzyńskiego. Był dwupiętrowym budynkiem, dysponującym 35 pokojami. Jego elewację zdobiły popiersia Faustyna Cenglera. Od strony ul. Marszałkowskiej znajdowała się parterowa przybudówka z facjatką, kryta dachówką i zwieńczona trójkątnym szczytem.
Właścicielem hotelu był Wiktor Maringe, syn Francuza Leonarda Maringe’a, który osiedlił się w Polsce podczas wojen napoleońskich, oraz Katarzyny Boretti, córki włoskiego architekta. Hotel oferował restaurację oraz skład win, a wśród znawców kuchni słynął z dania „bifsztyk u Marenża”.
Hotel Maringe’a został zburzony w pierwszej dekadzie XX wieku. Po 1902 roku w tym miejscu otwarto Hotel Francuski.
Bibliografia
- Jan Stanisław Bystroń: Warszawa, PIW Warszawa 1977, s. 205
- Jerzy S. Majewski: Warszawa nieodbudowana, Veda Warszawa 2003, s. 186
