Homo heidelbergensis
Homo heidelbergensis to wymarły gatunek człowieka, który żył w środkowym plejstocenie.
Odkrycie
Żuchwa Homo heidelbergensis została odkryta 21 października 1907 roku w żwirowni w Mauer, niedaleko Heidelbergu w Niemczech. Datowana na około 610 tys. lat, żuchwa została opisana przez Ottona Schötensacka w 1908 roku. Obecnie jest przechowywana w Instytucie Geologii Uniwersytetu w Heidelbergu.
Charakterystyka
Człowiek heidelberski charakteryzował się dużym mózgiem, porównywalnym z dolnymi granicami mózgów współczesnych ludzi. Na podstawie znalezisk archeologicznych przypuszcza się, że posługiwał się narzędziami kamiennymi i drewnianymi. Istnieją teorie sugerujące, że szczątki przypisywane temu gatunkowi mogą należeć do różnych grup. Współczesna hipoteza wskazuje, że Homo heidelbergensis jest przodkiem zarówno neandertalczyków, jak i Homo sapiens.
Obecność w Polsce
Nowe badania archeologiczne w jaskini Tunel Wielki sugerują, że narzędzia kamienne znalezione tam mogą mieć od 450 do 550 tys. lat. Takie datowanie wskazuje na Homo heidelbergensis jako ich potencjalnego twórcę.
