Latający Holender
Opera romantyczna Richarda Wagnera, znana również jako „Holender tułacz”, składa się z trzech aktów. Prapremiera odbyła się 2 stycznia 1843 roku w Dreźnie, a polska premiera miała miejsce 6 lutego 1902 roku we Lwowie.
Postacie
- Daland – norweski żeglarz (bas)
- Senta – córka Dalanda (sopran)
- Mary – piastunka Senty (alt)
- Eryk – młody myśliwy zakochany w Sencie (tenor)
- Holender – przeklęty żeglarz (baryton)
- sternik statku Dalanda (tenor)
- marynarze statku Dalanda
- marynarze statku Holendra
- dziewczęta
Treść
Akcja opery rozgrywa się około 1600 roku u wybrzeży Norwegii.
Akt I
Statek Dalanda przybywa do portu, by schronić się przed burzą. Po rozmowie z tajemniczym żeglarzem, Holendrem, Daland postanawia oddać mu rękę córki, Senty, w zamian za bogactwa.
Akt II
W domu Dalanda Senta marzy o uwolnieniu Holendra od klątwy. Po przybyciu Eryka, który jest w niej zakochany, Senta wyjawia swoje pragnienia. Daland przedstawia Holendra jako swojego przyszłego zięcia, a Senta bez wahania wyraża zgodę.
Akt III
Na statku Dalanda marynarze śpiewają radośnie, podczas gdy statek Holendra jest ponury. Eryk próbuje odwieść Sentę od jej decyzji. Holender, błędnie interpretując słowa Eryka, sądzi, że Senta go zdradzi, i odpływa. Senta, zrozpaczona, rzuca się w morze, a Holender odnajduje spokój w śmierci. Finał opery ukazuje ich w zjednoczeniu w morzu.
Historia utworu
Opera, łącząca elementy romantyczne z wpływami oper włoskich i francuskich, jest dziełem o silnej indywidualności Wagnera. Libretto opiera się na legendzie skandynawskiej, opisującej przeklętego żeglarza, który poszukuje prawdziwej miłości. Uwertura oddaje grozę burzy na morzu, kontrastując z motywem miłości Senty.
Podsumowanie
„Latający Holender” to dzieło, które łączy tematykę miłości, poświęcenia i klątwy, odzwierciedlające unikalny styl Wagnera, który zyskał uznanie zarówno w Niemczech, jak i poza ich granicami.
