HMS Sheffield
HMS Sheffield był brytyjskim krążownikiem lekkim typu Southampton, który został zwodowany 23 czerwca 1936 roku. Podczas II wojny światowej służył w Eskadrze Krążowników Drugiej Floty, biorąc udział w wielu kluczowych operacjach.
Udział w II wojnie światowej
W kwietniu 1940 roku, podczas kampanii norweskiej, HMS Sheffield transportował żołnierzy 146 Brygady Piechoty do Norwegii. Następnie został wysłany do Gibraltaru, gdzie dołączył do Zespołu H. W maju 1941 roku brał udział w akcji przeciw niemieckiemu pancernikowi „Bismarck”. W dniu 26 maja, omyłkowo ostrzelany przez brytyjskie samoloty, zdołał uniknąć trafień i odegrał kluczową rolę w lokalizacji „Bismarcka”. Po ostrzale przez ten pancernik, HMS Sheffield wycofał się, chociaż odłamki wybuchów zabiły trzech członków załogi i uszkodziły radar.
W 1942 roku krążownik wspierał konwoje na morzach arktycznych, przyczyniając się do zwycięstwa w bitwie na Morzu Barentsa 31 grudnia 1942 roku, gdzie uszkodzono krążownik ciężki „Admiral Hipper” oraz zatopiono niszczyciel „Friedrich Eckoldt”. W grudniu 1943 roku brał udział w pościgu za niemieckim pancernikiem „Scharnhorst”, co przyczyniło się do jego zniszczenia. Po wojnie, w 1967 roku, HMS Sheffield został złomowany.
Uzbrojenie
- 12 dział 152 mm w czterech wieżach trzydziałowych (4xIII)
- 8 dział uniwersalnych 102 mm Mk XVI na podstawach dwudziałowych Mk XIX (4xII)
- 8 dział przeciwlotniczych 40 mm Mk VIII („pom-pom”) (2xIV)
- 8 karabinów maszynowych 12,7 mm (2xIV)
- 6 wyrzutni torpedowych kalibru 533 mm (2xIII)
HMS Sheffield pozostaje jednym z istotnych symboli brytyjskiej marynarki wojennej z okresu II wojny światowej.
