Hiszpańskie Floty Skarbów w XVI-XVIII wieku
W okresie od XVI do XVIII wieku hiszpańskie floty skarbów transportowały bogactwa z kolonii nowego świata, głównie srebro, złoto, kamienie szlachetne i przyprawy, do Hiszpanii. Istniała również flota znana jako „Galeony Manili”, która przewoziła chińskie towary z Filipin do Acapulco w zamian za meksykańskie i peruwiańskie srebro.
System Konwojów
Pierwsze transporty skarbów miały miejsce już od czasów ekspedycji Kolumba, jednak system konwojów został wprowadzony dopiero w 1520 roku w odpowiedzi na ataki piratów. Dwie floty, składające się z uzbrojonych galeonów i statków kupieckich, corocznie wyruszały z Sewilli (później z Kadyksu) do kolonii, przewożąc towary oraz niewolników. Po zakończeniu handlu floty spotykały się w Hawanie, skąd wracały do Hiszpanii.
Kontrola Handlu
Hiszpania ściśle kontrolowała handel ze swoimi koloniami, pozwalając im na wymianę towarów tylko z wyznaczonym portem hiszpańskim. Przez ponad dwa wieki, mimo prób Anglików i Duńczyków, Hiszpania utrzymała monopol, stając się jednym z najbogatszych państw Europy. Bogactwo to było wykorzystywane w wojnach, jednak niekontrolowany napływ metali szlachetnych prowadził do inflacji, co osłabiało gospodarkę kraju.
Problemy Systemu Ekonomicznego
Floty skarbów przewoziły także quinto, 20-procentowy podatek od metali i towarów. W praktyce ilość transportowanych metali często przekraczała oficjalne dane, z powodu kontrabandy i korupcji wśród kupców. W XVII wieku system ten zaczął się psuć z powodu sztormów, ataków piratów oraz spadku wydobycia metali w amerykańskich kopalniach. W 1702 roku flota skarbów została całkowicie zniszczona przez siły angielsko-holenderskie w bitwie w zatoce Vigo, co dodatkowo osłabiło hiszpańską ekonomię.
Zmiany w Handlu
W 1780 roku Hiszpania otworzyła swoje kolonie na wolny handel, co oznaczało koniec ery floty skarbów. Ostatnia flota przepłynęła w 1790 roku, co symbolizowało koniec pewnej epoki w historii hiszpańskiego handlu.
