Historia Nowego Brunszwiku
Nowy Brunszwik został utworzony w 1784 roku jako oddzielna kolonia, wydzielona z Nowej Szkocji. W 1854 roku uzyskał status dominium. Główna część ludności kolonii pochodziła od lojalistów, którzy przybyli po rewolucji amerykańskiej, a w regionie mieszkały również niewielkie społeczności Akadyjczyków i Indian z plemienia Mikmaków. W połowie XIX wieku Nowy Brunszwik był jednym z najludniejszych dominiów brytyjskich w Ameryce Północnej.
Kolonia i dominium Nowego Brunszwiku
Kolonia została ustanowiona przez króla Jerzego III, a jej pierwszym gubernatorem był Thomas Carlton. Data założenia kolonii jest powszechnie przyjmowana jako 18 czerwca, który obchodzony jest jako Dzień Nowego Brunszwiku. Lojaliści, którzy osiedlili się w Nowym Brunszwiku, stworzyli podstawy lokalnego społeczeństwa, mimo trudnych warunków początkowych. W 1860 roku populacja wynosiła około 270 tysięcy mieszkańców, a gospodarka opierała się na przemyśle drzewnym i stoczniowym, z silnymi powiązaniami handlowymi z USA.
W 1854 roku Nowy Brunszwik stał się dominium z wybieralną radą legislacyjną. System polityczny charakteryzował się luźnym podziałem na partie liberalną i konserwatywną, a decyzje często podejmowano w zgodzie z lokalnymi interesami mieszkańców.
Na drodze do konfederacji
Gubernator Arthur Hamilton Gordon był orędownikiem unii atlantyckich dominiów, co miało zapewnić lepsze bezpieczeństwo i współpracę gospodarczą. W 1864 roku delegacja kanadyjska odwiedziła Nowy Brunszwik, co spotkało się z entuzjastycznym przyjęciem mieszkańców. Pomimo początkowego poparcia, nastroje zmieniły się po konferencji w Quebecu, gdzie omawiano szczegóły konfederacji, wywołując kontrowersje dotyczące reprezentacji i finansów.
Samuel Tilley, premier Nowego Brunszwiku, obawiał się braku poparcia dla ratyfikacji rezolucji. Po emocjonalnej kampanii wyborczej w 1866 roku, antykonfederaci zdobyli większość. Zmiany w nastrojach, w tym zagrożenie ze strony fenian, doprowadziły do nowego głosowania, w którym Tilley i jego zwolennicy uzyskali przewagę.
Nowy Brunszwik w Konfederacji
1 lipca 1867 roku Nowy Brunszwik stał się jedną z czterech prowincji nowej Konfederacji Kanady. Dzień ten był świętem, ale również dniem żałoby dla antykonfederatów. W pierwszych wyborach do zgromadzenia legislacyjnego, antykonfederaci zdobyli znaczną liczbę miejsc. Tilley i Peter Mitchell zostali częścią pierwszego gabinetu federalnego, podczas gdy gubernator Gordon opuścił prowincję, czując, że wypełnił swoją misję.
