Histereza kapilarna
Histereza kapilarna odnosi się do różnicy w przebiegu izotermy adsorpcji dla materiałów porowatych, gdy zachodzi podwyższanie i obniżanie ciśnienia adsorbatu. Zjawisko to jest istotne w badaniach struktury porowatych ciał stałych oraz zwiększa efektywną pojemność adsorpcyjną adsorbentów.
Kondensacja kapilarna
Kondensacja kapilarna to proces, w którym para cieczy wypełnia por o niewielkiej średnicy przy obniżonym ciśnieniu. Przebieg adsorpcji w mezoporach zależy od ciśnienia, kształtu porów oraz ilości adsorbatu. Przy zwiększaniu ciśnienia następuje gwałtowne zapełnienie porów (kondensacja), natomiast przy obniżaniu ciśnienia dochodzi do odparowania (ewaporacja).
Równanie Kelvina
Równanie Kelvina opisuje zależność ciśnienia pary nad meniskiem cieczy od jego krzywizny:
Gdzie:
- – promienie krzywizny menisku w dwóch płaszczyznach
- – napięcie powierzchniowe
- – objętość molowa adsorbatu
- – stała gazowa
- – temperatura
- – ciśnienie pary nasyconej
- – ciśnienie pary nad meniskiem
Krzywizna menisku wpływa na ciśnienie kondensacji: wklęsły menisk obniża ciśnienie, wypukły podwyższa, a menisk siodłowy może powodować różne zmiany ciśnienia.
Menisk cylindryczny i sferyczny
Dla menisku cylindrycznego w obustronnie otwartym porze:
Dla menisku sferycznego:
Powstanie histerezy
Histereza powstaje w wyniku różnicy ciśnień potrzebnych do kondensacji i ewaporacji. Zjawisko to jest różne dla menisków cylindrycznych i sferycznych. W przypadku porów butelkowych i beczkowych, zmiany ciśnienia kondensacji różnią się w zależności od kształtu i średnicy porów.
Obniżenie ciśnienia odparowania zależy jedynie od średnicy otworu, a nie od kształtu wypełnionego adsorbatu poru.