Herbert von Karajan
Herbert von Karajan (5 kwietnia 1908 – 16 lipca 1989) był austriackim dyrygentem, uznawanym za jednego z najważniejszych w historii muzyki klasycznej. Pochodził z rodziny arumuńskich i greckich emigrantów. Już jako czterolatek rozpoczął naukę gry na fortepianie, a w wieku 19 lat zadebiutował jako dyrygent.
Kariera muzyczna
Karajan studiował w Mozarteum w Salzburgu, a następnie dyrygenturę w Akademii Muzycznej w Wiedniu. Jego kariera nabrała tempa po debiucie w 1927 roku w Ulm, gdzie zyskał uznanie jako pierwszy kapelmistrz. W latach 1935–1938 był dyrektorem artystycznym Opery w Akwizgranie.
W 1939 roku odniósł sukces prowadząc opery Mozarta i Wagnera w Berlinie, co doprowadziło do jego nominacji na dyrektora pierwszej sceny III Rzeszy w latach 1941–1945. Po wojnie, pomimo początkowego zakazu występów związanym z przynależnością do NSDAP, szybko powrócił na scenę, nagrywając dla London Philharmonic Orchestra i występując z Wiener Philharmoniker.
Wielkie osiągnięcia
- Dyrektor Philharmonia Orchestra w Londynie (1950)
- Kierownik Berliner Philharmoniker (1954)
- Dyrektor Festiwalu Mozartowskiego w Salzburgu (1956)
- Wykonania w Metropolitan Opera w 1967 roku
Karajan był pionierem nowych technik audiowizualnych, promując m.in. odtwarzacz płyt CD podczas Festiwalu Wielkanocnego w Salzburgu w 1981 roku. Stworzył także fundację wspierającą młodych dyrygentów.
Życie prywatne
Karajan był trzykrotnie żonaty, miał dwie córki. Zmarł 16 lipca 1989 roku na atak serca, prowadząc próby do opery Verdiego. Spoczywa na cmentarzu w Anif.
Odznaczenia
- Austriacka Odznaka Honorowa za Naukę i Sztukę (1961)
- Krzyż Komandorski Orderu Zasługi Republiki Federalnej Niemiec (1960)
- Wielki Oficer Orderu Zasługi Republiki Włoskiej (1960)
Herbert von Karajan pozostaje ikoną w świecie muzyki klasycznej, znanym z wpływu na rozwój sztuki dyrygenckiej oraz nowatorskich podejść do wykonania oper i symfonii.
