Herb Węgier
Herb Węgier jest jednym z symboli narodowych tego kraju, a jego obecna forma została przywrócona przez parlament węgierski w 1990 roku.
Opis
Herb Węgier ma postać tarczy dwupolowej, podzielonej pionowo. W prawym polu, na srebrnym tle, znajdują się cztery czerwone pręgi, a w lewym, czerwonym polu, umieszczony jest srebrny krzyż lotaryński, wyrastający ze złotej korony, która wieńczy potrójne zielone wzgórze. Nad tarczą widnieje Korona Świętego Stefana.
Symbolika
- Cztery pręgi reprezentują cztery główne rzeki Węgier: Dunaj, Cisa, Drawa i Sawa.
- Trzy wzgórza symbolizują Tatry, Fatrę i Matrę.
- Korona symbolizuje dążenie Węgier do niepodległości.
- Krzyż lotaryński odnosi się do misji chrystianizacji kraju przez św. Stefana.
Historia
Herb Węgier przeszedł wiele zmian w ciągu wieków. Znany jest jako „stary” herb z pręgami i „nowy” z krzyżem, przy czym niektórzy heraldycy uważają, że herb z krzyżem ma starszy rodowód. Oba herby były przedstawiane razem, a ich historia sięga czasów średniowiecznych. W okresie andegaweńskim, herb często łączono z symbolami dynastii.
Od XIV wieku herb „stary” związany był z południową częścią królestwa, podczas gdy „nowy” z północną. Korona na szczycie wzgórza zaczęła się pojawiać w XVII wieku jako symbol suwerenności Węgier.
Okres międzywojenny i czasy socjalizmu
Po I wojnie światowej herb Węgier przeszedł różne zmiany. W okresie międzywojennym używano różnych wersji herbu, a podczas rządów komunistycznych (1949-1989) obowiązywały godła zaprojektowane przez lidera partii, Mátyása Rákosiego, które były niepopularne wśród społeczeństwa.
Po 1956 roku, po powstaniu, powrócono do zmodyfikowanego herbu „małego” z Koroną św. Stefana, a w 1990 roku przywrócono tradycyjny herb Węgier.
Współczesność
Dziś herb Węgier jest używany jako symbol państwowy, a niektóre partie prawicowe posługują się herbem Wielkich Węgier w celach politycznych.
