Herb Świętochłowic
Herb Świętochłowic jest jednym z symboli miasta, posiadającym istotne znaczenie historyczne i kulturowe.
Wygląd i symbolika
Herb ma formę tarczy dwudzielnej w słup. Po prawej stronie, na błękitnym tle, znajduje się złoty półorzeł górnośląski z czerwonym językiem. Po lewej stronie, w górnej części, umieszczony jest złoty herb górniczy na czerwonym tle, a w dolnej – złote koło wodne lub koło zębate. Symbolika herbu odzwierciedla:
- Złoty półorzeł – nawiązanie do Piastów górnośląskich, dawnych władców regionu.
- Herb górniczy i koło zębate – symbole przemysłu ciężkiego, kluczowego dla rozwoju miasta.
Historia
Pierwotnie herb Świętochłowic przedstawiał postać św. Antoniego Padewskiego, opiekuna ludzi potrzebujących, trzymającego Dzieciątko Jezus i kwiat lilii. Pierwszy znany odcisk datowany jest na 25 października 1825, z wcześniejszymi wersjami z drugiej połowy XVIII wieku. Herb ten był używany do 1873 roku, a św. Antoni pozostał na pieczęci gminnej aż do 1939 roku.
W 1947 roku, po utworzeniu organów miejskich, miasto nieoficjalnie kontynuowało używanie dawnego herbu. Jednakże, z powodu jego religijnego charakteru, komunistyczne władze zdecydowały się na jego zastąpienie. Nowy herb, wzorowany na godle starostwa, uwzględniał przemysłowy charakter Świętochłowic, przedstawiając półorła, skrzyżowane narzędzia górnicze oraz koło zębate. Ostatecznie usunięto również elementy religijne, takie jak krzyż.
Wzór obecnego herbu został przyjęty uchwałą Rady Miejskiej nr XIV/103/95 z dnia 30 sierpnia 1995 roku, na podstawie projektu Szymona Kobylińskiego.
