Herb Pabianic – symbol miasta Pabianice ustanowiony przez radę miejską 16 listopada 2018 roku.
Wygląd i symbolika
Herb przedstawia błękitne pole z trzema złotymi koronami, dwoma umieszczonymi nad jedną. Trzy korony mogą symbolizować trzy królestwa: Czechy, Węgry i Polskę, lub nawiązywać do krakowskiej kapituły. Miejscowa legenda łączy je z trzema polskimi królami, którzy odwiedzili Pabianice, w tym Władysławem Jagiełłą i Janem Sobieskim.
Historia
Herb Pabianic jest jednym z najstarszych symboli miejskich w województwie łódzkim. Używany był przez władze miejskie na pieczęciach już przed przybyciem królów polskich. Został narzucony przez kapitułę krakowską przed 1552 rokiem, a być może nawet w XIV wieku, równocześnie z nadaniem Pabianicom praw miejskich. W 1535 roku na pieczęci miejskiej znajdowała się jedna korona, co wyraźnie nawiązywało do herbu kapituły.
Nie ma pełnej jasności co do pochodzenia insygniów królewskich w herbie kapituły. Możliwe, że herb ma korzenie w Niemczech, z archidiecezji kolońskiej, gdzie patronami byli Trzej Królowie. Możliwe, że dotarł do Krakowa w połowie XI wieku dzięki arcybiskupowi Aaronowi. Inna hipoteza sugeruje, że trzy korony pojawiły się po raz pierwszy na pieczęci biskupa Jana Muskaty pod koniec XIII wieku. Muskata, znany z przeciwnych politycznych sojuszy, uzyskał zgodę na założenie w dobrach kapituły miasta, które stały się późniejszymi Pabianicami.
Trzy korony mogą również symbolizować krótkotrwałe zjednoczenie Czech, Węgier i Polski pod panowaniem czeskich królów.
Podsumowanie
Herb Pabianic, z trzema złotymi koronami na błękitnym tle, jest istotnym symbolem miasta z bogatą historią, sięgającą czasów średniowiecza. Jego symbolika odzwierciedla zarówno historyczne związki z królami, jak i wpływy kościelne w regionie.
