Herb Głogowa
Wygląd i symbolika
Herb Głogowa składa się z tarczy podzielonej w krzyż na cztery pola, z centralną tarczą, na której widnieje złoty inicjał „G” na czerwonym tle. Poszczególne pola herbu przedstawiają:
- Pole I: niebieskie, z Madonną w koronie trzymającą berło i Dzieciątko na srebrnym półksiężycu, otoczoną złotą mandorlą.
- Pole II: złote, z czarnym orłem bez korony, z srebrną przepaską i krzyżem na piersi.
- Pole III: czerwone, z czarnym łbem bawołu zwróconym do przodu.
- Pole IV: niebieskie, z krukiem siedzącym na złotej gałęzi z trzema sękami, skierowanym do wewnątrz.
Historia
Postać Madonny pojawiła się na pieczęciach Głogowa od 1326 roku, będąc patronką kolegiaty. Wizerunek kruka, godło rodu Korwinów, został uwieczniony na pieczęci miejskiej w 1490 roku. Czarny orzeł bez korony symbolizował siłę i mądrość Piastów Śląskich, natomiast motyw byka był obecny na monetach mennicy głogowskiej. Głowa byka była także godłem królewskiego starosty Hansa von Loos.
W latach 1939-1945 używano herbu z postacią trębacza między basztami, a od 1966 roku, herb zatwierdzony przez Miejską Radę Narodową funkcjonował do 1990 roku.
Flaga Głogowa
Flaga miasta Głogów jest także ważnym symbolem, aczkolwiek szczegóły jej wyglądu nie zostały tu opisane.
